Jak przestać myśleć o jedzeniu – moje sprawdzone porady dietetyczne 21 sierpnia, 2023. Dieta na zdrowe jelita 19 czerwca, 2023. Dieta karniwora 25 maja, 2023. Po opublikowaniu artykułu o zagrożeniach diety wiele osób napisało do mnie, że zmaga się z kompulsywnym objadaniem i nie wie, co robić. Bardzo mi zależy, żeby każdy, kto zmaga się z zaburzeniami odżywiania, zrozumiał, że nie jest w tym sam, nie jest inny od milionów ludzi, którzy za pomocą jedzenia radzą sobie ze swoimi problemami i próbują przetrwać w tym szalonym świecie. Kompulsywne (napadowe) objadanie określa się dziś jako niekontrolowaną potrzebę pochłaniania ogromnej ilości jedzenia, pomimo braku głodu. Psychologia odróżnia ten typ objadania od objadania emocjonalnego, które osoba jest w stanie kontrolować i które jest czasowe. Ja nie chcę się wgłębiać w terminologię i teorię. Chcę po prostu otwarcie poruszyć temat problemu objadania, z którym wielu z nas na jakimś etapie życia się boryka. Zaburzenia odżywiania są dzisiaj problemem bardzo powszechnym i cierpi na nie wiele osób, choć niewielu otwarcie decyduje się o tym mówić. Według mnie nie jest to problem, którego trzeba się wstydzić – dzisiejsze jedzenie śmiało można porównać do substancji uzależniających, które są łatwo dostępne i potrafią błyskawicznie poprawiać samopoczucie. Największym cierpieniem dla osób objadających się jest przekonanie, że jedzenie całkowicie kontroluje ich życie i że swoje nawyki żywieniowe muszą ukrywać przed innymi. Kiedy zaczynają jeść, czują, że nie potrafią się opanować. Słyszą w głowie głos rozsądku, który mówi „nie jedz”, ale jest też drugi głos upartego i roztrzęsionego dziecka, które, nie zważając na nic, musi natychmiast zaspokoić swoje potrzeby. Takie osoby obiecują sobie, że następnym razem będą silniejsze, że się powstrzymają, ale kiedy widzą jedzenie, już wiedzą na pewno, że znowu przegrają tę walkę. I często, już w trakcie jedzenia, czują ogromne rozczarowanie sobą i jeszcze większe poczucie winy, które w końcu może prowadzić do depresji i innych chorób ciała i duszy. Mam nadzieję, że moje słowa przyniosą ulgę osobom borykającym się z niekontrolowanym objadaniem. Nie jestem fanem podawania gotowych rozwiązań. Uważam, że Tylko wtedy będzie się do niej w pełni przekonanym. Niemniej, dobrze jest poczuć, że inni ludzie mają podobne trudności i że nie jest się w tym wszystkim osamotnionym. To krzepiące wesprzeć się doświadczeniami oraz informacjami, które mogą pomóc ruszyć z miejsca. Być może moje słowa (osoby, która sama borykała się z kompulsywnym objadaniem) staną się dla Ciebie motywacją do rozpoczęcia walki o siebie i zmiany swojego życia. Kompulsywne objadanie – przyczyny Powodów objadania się jest wiele, a zdiagnozowanie przyczyny problemu u siebie jest pierwszym krokiem do jego rozwiązania. Jeśli skupisz się wystarczająco długo na obserwacji własnych myśli, emocji i działań, możesz odpowiedzieć sobie na pytanie, co jest źródłem Twojego cierpienia. Jeśli podczas kolejnego niekontrolowanego napadu zadasz sobie pytanie „dlaczego to robię” i zostaniesz z nim chociaż na chwilę, wczujesz się w swoje ciało, myśli i emocje, które Ci towarzyszą, Twoja wewnętrzna szczera odpowiedź może być początkiem Twojego wyleczenia. Czasem ta odpowiedź nie przyjdzie od razu, bo jest głęboko ukryta w środku. Wbrew pozorom i powszechnym opiniom, nie każdy ma świadomość, dlaczego się objada, a nawet jeśli ma, czasem okazuje się, że to tylko wierzchołek góry lodowej. Kiedy na studiach psychologicznych lata temu dowiedziałam się, że ludzie zajadają emocje i traumy, byłam w szoku. Myślałam, że jemy, bo nam smakuje. Kropka. Nie wierzyłam w to, że doświadczenia z przeszłości mają wpływ na to, kim jesteśmy dziś. Myślałam, że to kolejna „freudowska” bujda. Kiedy jednak zaczęłam łączyć kropki, zrozumiałam, że wzorce zachowań, jakie posiadamy, nabywamy od najmłodszych lat. Kiedy rodzimy się, jesteśmy niezapisaną czystą kartą, niewypełnionym naczyniem. Kształtują nas doświadczenia, zarówno te dobre, neutralne, jak i trudne czy traumatyczne. Zastanów się, jak zachowujesz się, kiedy ktoś podnosi na Ciebie głos. Odpowiadasz agresją, strachem, wycofaniem? Co czujesz, kiedy ktoś nie odpowiada na Twoją wiadomość? Czujesz się zlekceważony, niekochany? Co odczuwasz, kiedy ktoś Cię krytykuje? Złość, smutek? Posiadamy pewne zapisane w nas wzorce, którymi automatycznie reagujemy na to, co nas spotyka. Kompulsywne objadanie może być jednym z takich wzorców „radzenia sobie”. Temat jest jednak znacznie bardziej skomplikowany, dlatego ważne, aby samemu lub z pomocą innych pochylić się nad nim. Czym więc może być spowodowane kompulsywne objadanie? Nadmierne ograniczanie jedzenia Najczęściej osoby, które doświadczają napadów kompulsywnego objadania, mają na swoim koncie różnego rodzaju restrykcyjne diety, drastyczne ograniczanie spożywanego pokarmu, głodówki. Musimy jednak pamiętać, że często stoi za tym brak akceptacji własnego ciała, niskie poczucie własnej wartości, perfekcjonizm, a nawet potrzeba posiadania kontroli w jakimś obszarze życia. Czyli ograniczenia dietetyczne często mają swoje źródło w problemach natury psychicznej. Jedną z konsekwencji ograniczania pokarmu są niedobory żywieniowe. Twoje ciało ciągle będzie chciało jeść, bo, pomimo, że nie czuje głodu z racji objadania się, nadal nie zostaje zaspokojone zapotrzebowanie na składniki odżywcze. Druga konsekwencja ograniczających diet to wykształcenie w sobie nieodpartej chęci na produkty, których sobie zakazujemy. Dlatego wcześniej czy później wręcz rzucamy się na jedzenie. Uzależnienie Od dawna mówi się o tym, że jedzenie jest uzależniające i nie różni się w swojej naturze od innych używek. W produktach spożywczych uzależniające substancje mogą występować naturalnie (np. kazeina, gliadyny, które podczas trawienia rozpadają się na substancje przypominające morfiny), jak również mogą być do nich dodawane (cukier rafinowany, słodziki, glutaminian sodu, aromaty naturalne i sztuczne, sól). Dlatego tak trudno jest wielu ludziom wyobrazić sobie życie bez chleba, nabiału czy przetworzonego jedzenia. Węglowodany i tłuszcze sprawiają z kolei, że podnosi się poziom serotoniny, neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za dobry nastrój, równowagę psychiczną, wiarę w siebie i relaks. Próba radzenia sobie z emocjami Potocznie mówi się, że „jedzenie przytula”. W sytuacji braku satysfakcjonującej relacji z innymi, przeszłych traum i złych doświadczeń, niezadowolenia z pracy, siebie i życia w ogóle, jedzenie często jest substytutem szczęścia. Nie zaspokaja tylko głodu fizjologicznego, lecz głód uczuć. Na krótki moment potrafi zneutralizować poczucie samotności, smutku, dać ułudę radości i zadowolenia. Jedzenie z nudów również przynosi podobne „korzyści”. Jest atrakcją, podnoszącą nastrój, a dodatkowo dającą zajęcie. Jeśli więc nie potrafimy radzić sobie z niepożądanymi emocjami, często „znieczulamy się” jedzeniem. Pozytywne skojarzenia Jedzenie nie tylko zaspokaja jedną z najsilniejszych potrzeb fizjologicznych człowieka. Kojarzy się też z ogromnym komfortem i niesamowitymi doznaniami zmysłowymi. Może nas przyjemnie ogrzewać w zimie, ochładzać w lecie, może nas zachwycać wyglądem, konsystencją, zapachem no i oczywiście smakiem. Jedzeniem lubimy się również nagradzać. Lubimy przy nim świętować sukcesy, wspólne chwile z innymi, wolny czas (wakacje, weekendy). Traktujemy je również jako bodziec na przywołanie pozytywnych wspomnień, które z kolei wywołują pożądane emocje. Jemy i przenosimy się z powrotem do chwil szczęśliwości. Nawyki żywieniowe Jedzenie jest mocno zakorzenione w tradycji i kulturze każdego kraju. Święta, ważne okazje, wszelkie spotkania nie mogą istnieć bez tego elementu. Obserwując rodziców i innych dorosłych w dzieciństwie, możemy również powielać ich zaburzone wzorce żywieniowe i zajadać się w konkretnych sytuacjach. A czy jako dziecko, doświadczyłeś zmuszania do jedzenia? Wiele dzieci nie tylko musi jeść wtedy, kiedy nie są głodne (w większości pory posiłków są im narzucane), ale często nie mogą odejść od stołu, dopóki nie zjedzą wszystkiego do końca. Ja w wieku dorosłym nie byłam w stanie wyrzucić jedzenia. Zjadałam wszystko z talerza, choćbym miała pęknąć. Macie podobnie? Mniej lub bardziej nieświadoma chęć pozostania w nałogu Dla niektórych może to brzmieć nielogicznie, lecz są osoby, które pod- lub świadomie sabotują swoje działania. Niektórzy są uzależnieni od cierpienia i ciągle uwalniającej się adrenaliny. Niektórzy dobrze czują się w swojej sytuacji. Gdyby nagle udało się skutecznie wychodzić z kompulsywnego objadania, zaczęłaby poprawiać się sylwetka, zdrowie, samopoczucie i psychiczna równowaga. Ale taki proces wiązałby się z kolejnymi wysiłkami, począwszy od wymiany garderoby, zmiany sposobu odżywiania, stylu życia, innego sposobu radzenia sobie z emocjami, aktywnością fizyczną. A jedzenie jest takie… wygodne. Stres Jedzenie potrafi skutecznie rozładować niepożądane napięcie, zdenerwowanie, rozdrażnienie z kilku powodów. Sama czynność jedzenia, żucia jest uspokajająca, a skupiając się na niej, jednocześnie odwracamy uwagę od źródła stresu. Po drugie – jedzenie, jak już wspomniałam, powoduje wyrzut biochemicznych substancji do krwi, które poprawiają nastrój. No i oczywiście poczucie bezpieczeństwa i pozytywne skojarzenia, wspomniane wcześniej. I jak tu się nie objadać? Bycie najzwyczajniej w świecie nieszczęśliwym człowiekiem Przykro mi to stwierdzić, ale jeśli się objadasz, to z dużym prawdopodobieństwem prowadzisz życie, jakiego nigdy dla siebie nie chciałeś. Przez większą część dnia, tygodnia, miesiąca jesteś w gorszym niż lepszym nastroju. Jedzenie to skuteczny i szybki lek na lepsze samopoczucie, ale niestety jego działanie równie szybko się kończy, a skutki uboczne pozostają na długo. Ludzie szczęśliwi jedzą mało. Małe dzieci są niejadkami nie bez powodu, one w większości nie mają zmartwień, żyją w teraźniejszości i swój czas spędzają na zabawie. To może być dla Ciebie wyraźny sygnał, aby się obudzić. Zacząć żyć, tak jak chcesz, a nie tak, jak Cię nauczono. Przestać przejmować się opiniami innych, zmienić swoje ograniczone przekonania i wziąć odpowiedzialność za swoje życie. Ten artykuł może Ci w tym pomóc. Ten i ten również. A jeśli poczujesz się gotowy, z całego serca polecam Ci… MOJĄ NIEZWYKŁĄ KSIĄŻKĘ O POWROCIE DO SIEBIE. Jeśli czujesz, że moje treści poruszają Twoje serce, otwierają Ci oczy i zmieniają Twoje życie, może zechcesz wejść jeszcze głębiej i znajdziesz w sobie gotowość, aby wyruszyć ze mną w najbardziej fascynującą i najważniejszą podróż Twojego życia – PODRÓŻ W GŁĄB SIEBIE. W mojej książce znajdziesz ponad 300 stron inspirujących i poszerzających świadomość informacji, ale również praktyk i metod, dzięki którym krok po kroku możesz uzdrowić swoje życie. Książka ma formę e-booka, czyli dokumentu w formie elektronicznej (format PDF), który możesz bez problemu odczytać na swoim laptopie, komputerze stacjonarnym, tablecie, a nawet telefonie. Nie potrzebujesz do tego celu żadnego czytnika czy niestandardowej technologii. To Ty wybierasz, czy chcesz, żeby za rok, dwa, pięć lat Twoje życie wyglądało dokładnie tak samo, jak teraz, a każdy dzień był powtórką dnia poprzedniego. Możesz też wziąć odpowiedzialność za siebie, swoje traumy, cierpienie i codziennie robić krok do przodu. Każdego dnia zmieniać swoją rzeczywistość, aby za jakiś czas zorientować się, że Twoje życie zmieniło się nie do poznania. Życzę Ci tej odwagi i siły, abyś potrafił wybrać siebie, nawet jeśli cały świat Cię skreśli… Ty jesteś swoim ratunkiem, swoją nadzieją i prawdą. Nikt inny. Kompulsywne objadanie – jak przestać Jeśli uda Ci się po jakimś czasie rozpoznać, co powoduje u Ciebie kompulsywne objadanie, być może będzie Ci łatwiej zacząć z niego wychodzić. Dodatkowo zachęcam do wypróbowania kilku poniższych podpowiedzi. Świadoma intencja Wiem, że chcesz przestać jeść. Ty też wiesz to na poziomie umysłu. Ale Twoje ciało powtarza to, co do tej pory działało dla Ciebie najlepiej. Czyli jedzenie. Musisz więc przekazać ciału, które jest Twoim nieświadomym umysłem, że chcesz się zmienić. Żeby to zrobić, musisz stać się na chwilę ciałem (bo zazwyczaj jesteś umysłem i kłębiącymi się w Tobie myślami). Musisz też zharmonizować umysł ze swoim sercem. Ta metoda jest potwierdzona naukowo – zbliżonych technik wzbudzających koherencję serca i umysłu używają siły specjalne, aby podwyższać stan świadomości i percepcji oraz przeprogramowywać podświadomość. Aby osiągnąć harmonię serca i umysłu: zamknij oczy, aby przenieść swoją uwagę ze świata zewnętrznego do swojego wnętrza; dotknij swojego serca w sposób dla Ciebie najwygodniejszy; weź głęboki oddech, poczuj powietrze w płucach i wypuść (powtórz tyle razy, ile potrzebujesz – kiedy oddychasz głęboko, Twój organizm rozumie, że nic mu nie grozi i może się uspokoić); poczuj puls, bicie serca, brzuch, dłonie, stopy, poczuj życie w sobie; następnie poczuj jedno lub wszystkie z następujących uczuć: troskliwość/dbałość o kogoś lub coś, wdzięczność za kogoś lub coś, głęboką empatię/poczucie jedności z kimś lub czymś; utrzymuj w sobie te uczucia i oddychaj z serca przez minimum 3 minuty. I kiedy będziesz całkowicie obecny w ciele i zharmonizowany, zakomunikuj swojemu ciału, że od tej pory będziesz jeść normalnie, że jesteś zdrowy, że uwalniasz się od cierpienia, że to się kończy. Powiedz to na swój własny sposób z przekonaniem i wdzięcznością, że to się dzieje (praktyka wdzięczności jest tak ogromnie ważna, że poświęciłam jej odrębny wpis, który polecam z całego serca). I nawet jeśli za chwilę zaczniesz znowu jeść, nie przestawaj kontynuować tej praktyki. Powtarzaj ją tak często, jak tylko dasz radę. Twoje ciało będzie chciało wracać do sprawdzonych sposobów, ale Tobie w końcu uda się przełamać ten mocno zakorzeniony nawyk. Akceptacja Żeby ruszyć z miejsca, musisz zrozumieć, że to, co się z Tobą działo, było Ci poniekąd potrzebne. Objadasz się, bo to w jakimś stopniu działa, a Ty nie poznałeś bardziej skutecznego sposobu na poczucie się szczęśliwszym. Radzisz sobie, jak możesz. Każdy człowiek pragnie szczęścia i szuka go na sobie znane sposoby. Od tej pory nie karć siebie za jedzenie i nie myśl o sobie źle. Nie jesteś dziwny, ani gorszy! Jeśli kolejnym razem sięgniesz po jedzenie, spójrz na siebie z wyrozumiałością, ale też z wiarą, że to słabnie, a Ty stajesz się silniejszy. I że nadejdzie dzień, w którym to się skończy. Oprócz zaakceptowania swoich nawyków, aby wyjść z objadania, musisz zaakceptować też siebie. Samoakceptacja to miłość, szacunek i wyrozumiałość dla siebie. To również przyjęcie rzeczy takimi, jakie są i świadomość, że można nad nimi pracować. Musisz zaopiekować się sobą tak, jak zaopiekowałbyś się przyjacielem w potrzebie. Zauważanie postępów Nawet jeśli zrobisz to po raz kolejny, to zauważaj progres. Może będzie tydzień, w którym zamiast 7 dni, ulegniesz tylko 6 razy. Albo zamiast zjeść wszystko, co jest w lodówce, tym razem na koniec odmówisz sobie czegoś, zjesz troszkę mniej. To ma znaczenie. Obserwuj proces i bądź wdzięczny za najmniejszą zmianę w kierunku dobrego. „Odczarowanie” zakazanego jedzenia Oprócz uzależnienia, jest jeszcze inny powód, który rodzi w nas nieodparte pragnienie jedzenia. To narzucanie sobie ograniczeń. Limity powodują, że coś, co jest ograniczane, staje się dla nas bardziej atrakcyjne. Dlatego w sklepach spotkasz się często z „limitowaną edycją” produktów. Jaki jest skutek długotrwałego odmawiania sobie czegoś? Nasze zasoby silnej woli są ograniczone i jeśli za bardzo je nadwyrężamy, może to skutkować tym, że po jakimś czasie rzucamy się na jedzenie, którego usilnie sobie odmawiamy. To kończy się ogromnym poczuciem winy, złym fizycznym samopoczuciem oraz jeszcze większymi problemami zdrowotnymi, nawet depresją. To nie jest problem jednostek. Taki wzór zachowania leży w ludzkiej naturze. Z natury pragniemy wolności – nie ograniczeń. Jeśli nie przestaniesz traktować konkretnego pokarmu, jako zakazanego, zawsze będziesz mieć niepohamowane pragnienie, aby się na niego rzucić. Moja rada: pozwól sobie na nie z pełną świadomością. Zjedz tyle, ile potrzebujesz, aż się nacieszysz. Jasne – może przytyjesz, może nawet poczujesz się gorzej (zwłaszcza psychicznie). Potraktuj to jednak „terapeutycznie”. Daj sobie zgodę, by jeść te produkty, kiedy chcesz. I tak je zjadasz, tylko dodatkowo masz poczucie winy. Jeśli przestaniesz ich sobie zakazywać, to stopniowo przestaną być tak bardzo niedostępne i pożądane. Obiecuję. Włączenie produktów odżywczych Jeśli za kompulsywne objadanie po części faktycznie odpowiadają niedobory składników odżywczych, postaraj się włączyć więcej „zdrowych produktów”, ale takich, które Ci smakują. Nie katuj się zieloną sałatą i jarmużem, jeśli ich nie lubisz. Ale może jakaś ulubiona kasza, makaron, owoce, pizza przygotowana samodzielnie? Polecam Ci moje naturalne przepisy, które zamieszczam od czasu do czasu. Trik, którego nauczyłam się od Iwonki Wierzbickiej Ajwen – w pierwszej kolejności zawsze zjedz posiłek wartościowy, który uważasz za zdrowy i po którym czujesz się dobrze. Jeśli Ci starczy miejsca, pozwól sobie na deser/”niezdrowe jedzenie”. Może okazać się, że wcale nie będziesz mieć na to drugie ochoty, a nawet jeśli, to zjesz tego mniej. Często osobom pomagają regularne posiłki, o stałej porze. Ale nie wszystkim, więc wsłuchaj się w swoje ciało. Może nie potrzebujesz aż 5-6 posiłków dziennie o tej samej godzinie, aby wyrównać gospodarkę cukrowo-insulinową. Może Twoje optimum to 2-3 posiłki, jedzone wtedy, kiedy czujesz głód. Mnie na ratunek zawsze przychodzą „zdrowsze” wersje słodyczy i przekąsek, które raz na czas jem bez poczucia winy – zobacz, co to jest. Posty Wiem, że są tacy, którzy powiedzą, że to niebezpieczne, że z postów robią się niedobory. Poza tym post to zakazywanie sobie jedzenia, co stoi w sprzeczności z tym, co pisałam wcześniej. Tak. I nie 🙂 Uwierz, że dla niektórych dobrowolny post może być ogromną ulgą, odpoczynkiem od objadania, oddechem, którego głęboko w duszy pragną. Jeśli wierzysz, że post to głodzenie organizmu i że Twoje ciało umrze, kiedy przestaniesz jeść, nie pość. Ale jeśli masz już dość jedzenia i głębokie pragnienie, żeby uwolnić się z tych sideł, post może być dla Ciebie. Ludzie i zwierzęta poszczą od wieków. Prawidłowo przeprowadzony post to czas regeneracji organizmu. Warunek postu jest jeden: nie wolno Ci walczyć z ciałem. Jeśli czujesz się słabo, masz zawroty głowy, mdłości, trzęsą Ci się ręce, przerwij. Jeśli jednak jest to dla Ciebie komfortowe, spróbuj wytrzymać tak długo, jak długo będziesz czuć się w porządku. Ja zaczęłam od tzw. intermittent fasting, czyli postu przerywanego. Polega on na tym, że wytrzymujesz bez jedzenia od 12 do 16 godzin. Ja kończę jeść o 18:00, zaczynam o 10:00, co daje mi 16 godzin bez jedzenia i 8 godzin czasu na 2-3 posiłki. Pierwszy mój dłuższy post trwał 24 godziny, drugi 40 godzin. I było to dla mnie całkowicie bezwysiłkowe, czułam się bardzo dobrze, miałam mnóstwo energii i nie czułam głodu. Bywały też takie posty, kiedy czułam się źle, wtedy zaczynałam jeść. Najdłużej wytrzymałam 5 dób (był to post o wodzie) i przerwałam go tylko dlatego, że pojechałam do rodziców, którzy mają swój własny ogródek i eko bio warzywka. Niektórym osobom pomaga okresowe niejedzenie, gdyż jakikolwiek pokarm staje się bodźcem wywołującym reakcję objadania. W takich sytuacjach czasowe niejedzenie może sprawdzić się lepiej niż „podrażnianie” żołądka nawet „najzdrowszym” pokarmem. Ruch Nie mówię tu w ogóle o wyczerpujących treningach. Zapomnijmy o słowie „trening”. Nasze ciało jest stworzone do poruszania się. Spacer, zabawa z dzieckiem, sprzątanie, wychodzenie po schodach, praca w ogrodzie. To jest prawdziwy i naturalny ruch. Aktywność fizyczna, która jest przymusem i karą za objadanie się to największa krzywda, jaką możesz sobie robić. Umiarkowane ruszanie się uwalnia „hormony szczęścia” – endorfiny, serotoninę i dopaminę. Dlatego sport może stać się Twoim cudownym uzależnieniem, ale tylko, jeśli wybierzesz coś, co będziesz wykonywać z prawdziwą przyjemnością. Porozciągaj się rano, zrób jogę, nie myśląc, że to mało intensywne i nie spala kalorii. Może wolisz inną formę ruchu? Basen, rower, taniec, skakanka, góry? Plusem aktywności fizycznej jest zmniejszenie apetytu na jakiś czas po jej odbyciu. Sen, światło, natura Nie wiem, ile już razy podkreślałam, jak ważny jest regularny i wystarczająco długi sen, ekspozycja na światło słoneczne i przebywanie w naturze. W wielu badaniach udowodniono już, że mała ilość snu idzie w parze z otyłością i dużym apetytem, cukrzycą, chorobami autoimmunologicznymi oraz chorobami serca. Osoby, które śpią regularnie i wstają wypoczęte, mniej chorują, mają mniejsze łaknienie, są szczuplejsze i ogólnie zdrowsze. Nie jestem w stanie wystarczająco podkreślić, jak odpowiedni sen ustabilizował moje życie i poprawił relację z jedzeniem. Światło słoneczne z kolei ma wpływ na nasz nastrój, syntezę substancji odżywczych i regenerację. Natura nas uspokaja, chodzenie boso po trawie obniża poziom stresu, oddychanie świeżym powietrzem doenergetyzowuje (oddychanie jest tak ważne, że poświęciłam mu cały artykuł). Dlatego śpij w nocy (najlepiej przed 22:00 bądź już w łóżku), a w ciągu dnia wyjdź na zewnątrz i łap światło słoneczne – ile się da, nawet w pochmurne dni. Nie ma lepszego połączenia niż ruch w naturze. Zimno Nie lubiłam zimna nigdy. Ale przemogłam się! Chodzę bez skarpet po domu (również po płytkach), po wysiłku fizycznym biorę naprzemienne ciepło-zimne prysznice. Nie mogłam zrozumieć, czemu po nich śmieję się czasem do siebie. Okazuje się, że reakcją ciała na stres wywołany zimnem jest wyrzut endorfin! Ludziom poddawanym terapii zimnem poprawia się nastrój. Poza tym nasza przysadka potrzebuje zimna, by lepiej funkcjonować. Świadome jedzenie Wiem, że czasem objadasz się w pośpiechu, przed telewizorem, komputerem czy telefonem. Musisz jednak wiedzieć, że gdy tak bezrefleksyjnie i automatycznie pochłaniasz pokarm, nie czerpiesz z niego tyle przyjemności, ile mógłbyś, jedząc świadomie i ciesząc się każdym kęsem. Poza tym, angażując się w inną czynność podczas posiłku, jesz znacznie więcej, bo nie rejestrujesz nawet, ile już zjadłeś. Spróbuj przynajmniej od jednego posiłku dziennie. Odejdź od technologii. Skup się na smaku, zapachu, wyglądzie, konsystencji. Nie połykaj, ale rozdrabniaj pokarm, mieszaj ze śliną. Jedz wolniej. Zdecyduj tym razem, że skoro już jesz to przynajmniej się tym nacieszysz. Poczuj wdzięczność. Dzięki takiej praktyce do mózgu wcześniej zostanie wysłany sygnał o sytości – szybciej poczujesz się pełny i łatwiej będzie Ci kontrolować zachcianki. Głębokie doświadczanie posiłku pomoże Ci mniej tęsknić za jedzeniem, a jednocześnie prawdziwie się nim cieszyć. Świadome życie Jak już napisałam, istnieje duże prawdopodobieństwo, że objadasz się, bo jesteś nieszczęśliwy i prowadzisz życie, jakiego nigdy dla siebie nie chciałeś… Chcę Ci otworzyć oczy i sprawić, abyś zrozumiał, że Twoje postrzeganie rzeczywistości jest zaburzone. Być może kiedyś uwierzyłeś, że to, co myślą o Tobie inni jest prawdą. Może więc uwierzyłeś, że jesteś głupi, brzydki, nic nie potrafisz, że brakuje Ci kreatywności, talentu albo, że nie zasługujesz na miłość ani nic, co jest dobre. Zastanów się przez moment, czy kiedy rodzi się małe dziecko, jest ono wartościowe czy nie? Jest – i to bardzo. Ty też byłeś kiedyś małym dzieckiem. Kiedy po drodze straciłeś swoją wartość? Rzecz w tym, że nigdy jej nie utraciłeś. Jedyne, co utraciłeś, to wiarę w samego siebie… Twoim zadaniem jest na nowo uwierzyć, że zasługujesz na wszystko i odpuścić ludzi, którzy są toksyczni. Nie czuj się ofiarą przeszłości. Zrozum, że Twoje życie należy do Ciebie. Uszczęśliwiając innych dookoła, Ty sam nigdy nie będziesz szczęśliwy. Podążaj za swoim sercem, a nie za tłumem. Rób w życiu to, czego pragniesz, a nie to, co wypada, co należy, co jest modne. Żyj w zgodzie z sobą, by pod koniec życia nie żałować, że nigdy nie żyłeś naprawdę. Świadome życie zaczyna się od podróży w głąb siebie, a to osiąga się poprzez ciszę (koniecznie przeczytaj ten artykuł). Kiedy zrozumiesz, jak cudowne i mądre jest Twoje ciało, nie będziesz chciał go niszczyć poprzez niewłaściwy pokarm (przeczytaj więcej tutaj). A jeśli uważasz siebie za perfekcjonistę, który nigdy nie jest z siebie zadowolony, wciąż krytykujesz siebie w przekonaniu, że mogłeś dać z siebie więcej, koniecznie przeczytaj ten artykuł, zanim Twój perfekcjonizm zrujnuje Ci zdrowie i życie. Kompulsywne jedzenie – na koniec Posłuchaj, może jeszcze wiele razy wrócisz do kompulsywnego objadania. Kształtowałeś w sobie ten mechanizm długo i odwrócenie tego może zająć jakiś czas. Daj go sobie! Bądź dla siebie wyrozumiały. Nie potrzebujesz teraz dodatkowo obniżać swojego nastroju, marnować energii na samokrytycyzm. Potrzebujesz zająć się sobą, jak bezbronnym dzieckiem. Żeby to zrobić, potrzeba Ci dużo energii, zdrowego egoizmu, wewnętrznej siły i wiary. Być może będziesz potrzebował pomocy z zewnątrz. Może będzie to specjalista (dietetyk, psycholog, psychodietetyk, psychiatra), a może ktoś bliski, kogo nie zabraknie, kiedy stracisz nadzieję. Człowiek jest całością (ciałem, umysłem, duszą) i tylko z takiej perspektywy można przejść do kompletnego procesu uzdrawiania. Nie można dzielić człowieka na części i separować jego wzorce myślowe, emocjonalne od zachowań i przeszłych doświadczenia. Zrozumienie tego jest podstawą uleczenia. Obserwuj siebie, poznawaj siebie, odczaruj zakazane jedzenie. Nie zrażaj się, próbuj cierpliwie, ufaj. Kiedy przyjdzie właściwy czas, wszystko ułoży się dla Ciebie pomyślnie. Spodziewaj się najlepszego. Zgodnie z prawem informuję, że wszystkie moje publikacje na blogu są osobistymi opiniami oraz doświadczeniami i należy je traktować informacyjnie. Nie mogą one zastąpić porady specjalisty. (131) Wskazówki, kiedy nie możesz przestać myśleć o jedzeniu. Dopiero zaczynam się uczyć, jak obserwować swoje myśli i zmieniać sposób, w jaki na nie reaguję. Są też sposoby, których nauczyłam się radzić sobie z myśleniem o jedzeniu, które pomogły mi odzyskać przestrzeń psychiczną i energię do życia poza ŁÓŻKIEM. Oto Dołączył: 2009-07-20 Miasto: Warszawa Liczba postów: 33 7 listopada 2010, 21:51 Czasami się zastanawiam czy to normalne. Oglądanie telewizji bez jedzenia mnie nudzi, z jedzeniem mogę oglądać nawet telezakupy. Chce poczytać książkę - patrzę czy w kuchni jest coś do skubnięcia. Nudzi mi się - jem. Czy wy też tak macie/miałyście?Jak przestać myśleć o jedzeniu? Błagam pomóżcie :( Dołączył: 2010-07-20 Miasto: Costa Brava Liczba postów: 1914 8 listopada 2010, 13:48 dla mnie odchudzanie w wakacje to masakra.. za dnia nie ma co robić, dlatego łażę tylko po tym domu i myślę co by tu zjeść. Jak zaczyna się szkoła czy jakieś inne obowiązki, zapominam o jedzeniu i nie czuję że musisz odzwyczaić się od paskudnej rzeczy jaką jest właśnie jedzenie z nudów, ja na szczęście się oduczyłam, a też u mnie z tym było kiepsko. Musisz zdać sobie sprawę że nie masz ochoty na tę kanapkę, tylko zjadłabyś ją z nudów, albo żeby było milej tv oglądać.:) Dołączył: 2010-09-29 Miasto: Los Angeles Liczba postów: 259 8 listopada 2010, 14:02 Też tak miałam, dopóki nie zaczęłam się odchudzać, tak, to każdy film był z ciastkami, chipsami, popcornem. Teraz zawsze, kiedy chcę jeść z "nudów" przed oczami mam swoją zgrabną sylwetkę i to jakoś potrafi mi zahamować apetyt;] Dołączył: 2010-04-08 Miasto: Brodnica Liczba postów: 949 8 listopada 2010, 14:48 Też mam z tym problem. Jak wieczorem oglądam filmy na komputerze, to ciągle coś bym jadła. Ale ostatnio obieram sobie jabłko albo dwa, kroję na cieniutkie plasterki i zajadam - zawsze to lepsze niż czekolada, ciaskta w polewie czy lody (bo to było moje wieczorne menu) QueenMartyna 8 listopada 2010, 16:38 moim zdaniem trzeba sie samemu zmotywowac, jak sie zmotywujesz sama, to na pewno nie tkniesz nic kalorycznego. Tak bylo w moim przypadku- uwzielam sie na to, zeby byc szczupla i teraz np. nie wyobrazam sobie, zeby jesc cos, co nie wiem, co ma w swoim skladzie posilki czesto jem przed tv, to znaczy sniadania, obiady i kolacje, ale na moim talerzu nie ma duzych porcji ani nic nie zdrowego, tylko po prostu lubie rano jesc przed tv ;D mi tez pomagalo myslenie w stylu : 'dobrze wiesz, ze jak zaczniesz sie opychac, to nigdy nie bedziesz zgrabna i chyba nie chcesz po raz kolejny w lato na plazy ukrywac sie pod jakimis bluzkami' ^^ mnie to motywowalo i od razu odechcialo mi sie jesc ;p NieTaWiedza 8 listopada 2010, 17:18 a moze by się zastanowić nad problemem i zgłosić do odpowiedniego człowieka? sisi900 Dołączył: 2011-01-04 Miasto: Liczba postów: 2 5 stycznia 2011, 10:43 czesc,wlasnie zarejstrowalam sie na vitalii,znam to...normalnie to nie mialam tego problemu,az zaczelam z siostra sie obrzerac na swieta,5kg nabralam chyba...ratunku!potem trudno tak zapomniec ile pysznosci mialo sie w ustach eh....musze wziasc sie za siebie Dołączył: 2009-07-20 Miasto: Warszawa Liczba postów: 33 17 stycznia 2011, 21:04 jak już napisało pare użytkowniczek wcześniej chyba najlepszym sposobem jest zajęcie się czymś. Ja również wychodzę z domu pochodzić gdzieś, spotkać się z kimś, ale UWAGA!!!- bez pieniędzy! żeby nic nas nie podkusiło na kupno jakiś frytek albo hamburgera ;)

Translations in context of "nie móc przestać myśleć" in Polish-English from Reverso Context: Nie móc przestać myśleć o tej osobie. Translation Context Grammar Check Synonyms Conjugation Conjugation Documents Dictionary Collaborative Dictionary Grammar Expressio Reverso Corporate

zapytał(a) o 13:57 Jak o tym nie myśleć? Kiedyś byłem zakochany w dziewczynie. Myślałem, że ona we mnie też, ale ona stosowała jakieś gierki robiąc ze mnie idiotę. Okazało się, że nie traktowała mnie nawet jak przyjaciela, tylko jak zabawkę. W ogóle nie obchodziło jej co czuję itp. Wydaje mi się, że spotykała się ze mną tylko dlatego bo musiała. Tak samo z pisaniem. Przez to wszystko nie mogłem skupić się na praktykach, które poszły mi fatalnie. Choć następne praktyki poszły mi znacznie lepiej to nadal jestem zły o tamte praktyki. Później przyjechał mój brat i zrobił sobie z mojego mieszkania hotel. Przez większość czasu wylegiwał się i zapraszał swoją przyjaciółkę. A ja w ich towarzystwie czułem się idiotycznie. Minęło już sporo czasu, a ja nadal mam żal do swojego brata za to co zrobił oraz denerwują mnie teksty jego przyjaciółki. W dodatku powiedziała, że ją wkurzam. Na szczęście taka sytuacja już się nie powtórzy. Mój brat teraz mieszka niedaleko (wtedy mieszkał za granicą i dlatego nocował u mnie), a tamta laska która stosowała gierki została przezemnie zablokowana i uważam, że wyświadczyłem jej przysługę. A ja nie powinienem być zły skoro obie sytuacje już się nie powtórzą. Odpowiedzi na podobne pytania Nie wiem co myślećHej. Rozumiem Cię bardzo dobrze, nie dziwię się, że czujesz się okropnie. Też jest mi strasznie przykro z powodu jednego chłopaka, w którym byłam bardzo zakochana(on niby też) a zostawił mnie dla innej. Zaś będąc z nią, znowu zarywał do mnie. Pisze o tym, bo niektórych chłopaków moim zdaniem mega trudno zrozumieć. Pomyśl, po czym przestał walczyć o kontakt, jak wyglądały wasze rozmowy, "kleiły się"? Ja osobiście na twoim miejscu napisałabym do niego, co czujesz i żeby wyjaśnił swoje zachowanie. Urywanie kontaktu z dnia na dzień bez wyjaśnień jest bardzo dziecinne i po prostu głupie. Pozdrawiam i trzymam kciuki <3 Odpowiedzi Bądź pierwszą osobą, która udzieli odpowiedzi! Twoja odpowiedź pomoże także innym użytkownikom. Uważasz, że ktoś się myli? lub
Co robić, żeby przestać się obwiniać po każdym nadprogramowym gryzie? Przynajmniej raz w tygodniu dostaję maila od dziewczyny czy chłopaka, który ma wyrzuty sumienia po jedzeniu. Dopóki trzymamy się diety i ustalonych posiłków – to jest dobrze, ale jeśli zaczynamy sobie pozwalać na bycie po prostu ludźmi – zaczyna się problem.
Jak przestać myśleć o toksycznej osobie i poczuć wolność? Czy kiedykolwiek czułeś, że nie możesz przestać o kimś myśleć z powodu tego, co ta osoba zrobiła lub powiedziała. A może pozostawiła Cię zbitym z tropu swoimi działaniami?Kiedy ktoś rani Ciebie lub Twoich bliskich, może to utknąć w Twojej głowie na dłużej, niż byś chciał. Może to spowodować, że poczujesz się źle, nie tylko w chwili, gdy zostałeś zraniony, ale także po kilku dniach, tygodniach, a nawet tak się dzieje, nie możesz przestać myśleć o zachowaniu, które tak bardzo Cię zraniło. Zachowujesz w pamięci obraz i słowa tej toksycznej osoby. Zdarza się to często u par, które nagle kończą swój szczęście można nauczyć się odpuszczać tego typu myśli i uwolnić się od negatywnego wpływu, jaki niektórzy ludzie mogą mieć na Twoje życie, nawet kilka miesięcy po ich myśliPrawdopodobnie wiesz, że toksyczne myśli są szkodliwe zarówno emocjonalnie, jak i fizycznie. Badania pokazują, że osoba z negatywnymi myślami ma tendencję do bycia nie tylko bardziej nieszczęśliwą, ale także cieszy się również gorszym zdrowiem i jest mniej zdolna do radzenia sobie z wyzwaniami badaczy popiera ten fakt. Niektórzy twierdzą, że toksyczne myślenie odgrywa kluczową rolę w chorobach takich jak depresja, rak, choroby serca i choroby przestać myśleć o toksycznej osobie?Bez wątpienia ciężko pracujesz, aby wyeliminować wszystko, co jest toksyczne w Twoim życiu. Możesz kupować ekologiczne produkty, unikać niezdrowej żywności i jeść warzywa. Jednak prawdopodobnie nie wkładasz zbyt wiele wysiłku w detoksykację umysłu. Może to mieć naprawdę pozytywny wpływ na Twoje codzienne przestać myśleć o toksycznej osobie i szkodach, które Ci wyrządziła? Jak możesz zapomnieć o jej postawie, zachowaniu lub działaniach, które Cię zawiodły i zdenerwowały? Dlaczego to nieprzyjemne wspomnienie wciąż do Ciebie wraca?Te dziesięć małych, ale sprawdzonych pomysłów pomoże Ci wyrzucić toksyczną osobę z głowy. Wydostaniesz się z tej spirali negatywnych myśli i emocji. Wybierz jeden z poniższych sposobów myślenia lub działania, a raz na zawsze będziesz mógł pozbyć się tej niepożądanej osoby, która nawiedza Twój możesz zrobić?1. Przestań o nich mówić. Po pewnym czasie poczujesz, że całkowicie przestałeś o nich Poczekaj i zobacz, co stanie się dalej. Często czujesz potrzebę natychmiastowej reakcji na trudne osoby lub sytuacje. Zamiast tego daj sobie chwilę na oddech i zobacz, co stanie się Trzymaj się z dala od poczucia winy. Myślenie o wydarzeniach z przeszłości i obwinianie się za nie rzadko jest produktywne. Przekonasz się, że złe rzeczy i nieporozumienia mają tendencję do częstego pojawiania się w wyniku serii wydarzeń, takich jak efekt domina. Na ogół nikt nie jest całkowicie winny Nie próbuj włamywać się do umysłów innych ludzi. Nigdy nie dowiesz się, co naprawdę myślą. To dalej?5. Najpierw zajmij się swoim największym problemem. Bez względu na to, co się stało, największym problemem, z którym się zmagasz, jest Twoja własna złość. Twój gniew tworzy chmurę emocji, która uniemożliwia Ci reagowanie w użyteczny i produktywny sposób. Dlatego wyeliminowanie tej emocji może pomóc w odkryciu skuteczniejszych sposobów działania i z łatwością rozwiązywać Ćwicz spokój. W obliczu sytuacji, w której poczułeś się urażony lub zraniony, ważne jest, abyś potrafił kontrolować swoje emocje. W przeciwnym razie możesz wpaść w chaos, co spowoduje jeszcze gorsze Nie wierz we wszystko, co myślisz. Kiedy jesteś emocjonalnym zakładnikiem zmartwień, żalu, strachu, niepokoju lub gniewu, stan emocjonalny i fizyczny, którego doświadczasz, sprawia, że myślisz, że twój dyskomfort jest prawdziwy. Jednak może to nie być prawdą. W tym konkretnym przypadku wątpienie we własne emocje może być naprawdę przydatnym Nie jesteś możesz poruszać się w czasie. Kiedy myślisz o przeszłych wydarzeniach, które Cię zraniły, często myślisz o tym, co mogłeś zrobić inaczej, aby uniknąć kłótni. To jednak rzadko przynosi coś Przebaczaj. Prawdopodobnie jesteś zbyt lojalny wobec swojego cierpienia. Aby się go pozbyć, użyj przebaczenia, zarówno wobec osoby, która Cię zdenerwowała, jak i wobec Zmień swój stan umysłu. Jeśli żadna z poprzednich technik nie okazała się pomocna, być może zmiana otoczenia i odwrócenie uwagi bardziej przyjemnymi aspektami może pomóc Ci zmniejszyć poziom dyskomfortu i skuteczniej stawić czoła może Cię zainteresować ...
Jak przestać tak ciągle myśleć? Zachorowałam na nadmyślenie xD I chcę wyzdrowieć. Jakieś pomysły? dokładniej: myślenie objawia się najczęściej gdy siedzę w domu. Analizuję każdą drobnostkę, nawet jeśli się czymś zajmuję. Na nauce w ogóle nie mogę się skupić kiedy mam paranojkę, jedyną rzecz
Dołączył: 2009-07-20 Miasto: Warszawa Liczba postów: 33 7 listopada 2010, 21:51 Czasami się zastanawiam czy to normalne. Oglądanie telewizji bez jedzenia mnie nudzi, z jedzeniem mogę oglądać nawet telezakupy. Chce poczytać książkę - patrzę czy w kuchni jest coś do skubnięcia. Nudzi mi się - jem. Czy wy też tak macie/miałyście?Jak przestać myśleć o jedzeniu? Błagam pomóżcie :( Dołączył: 2009-11-08 Miasto: Lublin Liczba postów: 3219 7 listopada 2010, 22:35 Ja zawsze jak oglądam telewizje to pije zieloną herbatę, po większej ilości jest mi niedobrze więc o jedzeniu nie ma mowy ;]Zawsze to jakiś sposób. sanjanka 7 listopada 2010, 22:49 Ja tez tak miałam siadałam do kompa i 4 kanapki potem jakis jogurt albo chipsy i litr juz od 3 tygodni tak nie robie psychicznie mecze sie strasznie ale warto bo to tylko szczerze rzucenie palenia bylo dla mnie łatwiejsze Dołączył: 2008-03-03 Miasto: Warszawa Liczba postów: 9899 7 listopada 2010, 22:58 a ja właśnie jak oglądam np. to się oczami najadam x) Dołączył: 2010-08-06 Miasto: - Liczba postów: 3378 7 listopada 2010, 23:05 jedzenie przy kompie/tv to kiepski nawyk, ale mozna sie tego oduczyc. na poczatku jest trudno, ale jak sie czlowiek przemeczy to po jakims czasie mozna sie przyzwyczaic i jest ok (a spadajaca waga do tego motywuje) Edytowany przez karenknightly 7 listopada 2010, 23:05 Dołączył: 2010-04-07 Miasto: Liczba postów: 54 7 listopada 2010, 23:25 idz sobie na siłke, wejdz na jakieś urządzenie które liczy spalone kalorie i spróbuj spalić jednego batona (ok500kcal) odechce się słodkości od razu :P Dołączył: 2010-04-24 Miasto: Olsztyn Liczba postów: 62 8 listopada 2010, 09:17 zły nawyk jedzenie + oglądanie np. warzywa, owoc itp i się odzwyczaj od tego. Dołączył: 2010-10-25 Miasto: Liczba postów: 108 8 listopada 2010, 10:42 guma do żucia albo umycie zebow pomaga, albo cwiczenie pysiolka 8 listopada 2010, 10:49 ja mam zajebisty sposób jesli chodzi o ogladani tv i chęć sobie wtedy pestki słonecznika prażona,bez przypraw(W biedronce,1,95 zl duza paczka) skubię .Wolę to niż jeść jakieś kaloryczne przekąski! Dołączył: 2009-08-09 Miasto: Biegun Liczba postów: 166 8 listopada 2010, 13:15 Mi pomaga ciągłe mycie zębów...i tak jak napisała któraś z dziewczyn ćwiczenia...jak się porządnie namęczysz odechce Ci się napadać lodówkę ,bo nie po to tak się trudziłaś żeby to teraz zaprzepaścić.
Zmęczenie i problemy z koncentracją po jedzeniu są relatywnie popularnym problemem. Mogą być one powodowane przez kilka czynników, takich jak niektóre rodzaje produktów spożywczych, rozmiar porcji lub pora, o której spożywa się posiłek. Jednakże jeśli zmęczenie po posiłku cię ogranicza, to przedstawiamy ci kilka rozwiązań
Cukier – nie tylko w słodyczachDlaczego tak trudno ograniczyć jedzenie słodyczy?Co zrobić, by nie jeść słodyczy lub znacznie je ograniczyć?Zdrowe dania na słodko z oferty Maczfit Czekolady i pralinki, batony i ciastka, lizaki i lody – słodycze uwielbiane są zarówno przez dzieci, jak i dorosłych. Po słodką przekąskę sięgamy, żeby uczcić sukces lub poprawić sobie humor po gorszym dniu. Niestety, cukier uzależnia, a jedzenie słodyczy w nadmiarze wpływa nie tylko na naszą sylwetkę, ale również zwiększa ryzyko zachorowania na różne choroby. Jak ograniczyć jedzenie słodyczy? Zapraszamy do lektury! Cukier – nie tylko w słodyczach Aby przestać jeść słodycze, należy najpierw uświadomić sobie jedną ważną kwestię. Cukier znajduje się obecnie nie tylko w sklepowych słodyczach i wyrobach cukierniczych, ale także w wielu innych artykułach spożywczych (napojach, płatkach śniadaniowych, sosach, gotowych daniach typu instant). Cukier ukryty może widnieć na etykiecie pod następującymi nazwami: glukoza, fruktoza, sacharoza, syrop glukozowy, syrop glukozowo-fruktozowy, melasa, cukier rafinowany. Sklepowe słodycze składają się głównie z cukru i tłuszczu. Nadmierne jedzenie słodyczy wpływa negatywnie na funkcjonowanie całego organizmu. Niezdrowa, źle zbilansowana dieta oparta na żywności wysoko przetworzonej (fast food, dania typu instant) i słodkich przekąskach powoduje nadkonsumpcję cukru. Skutki jedzenia słodyczy, czyli konsekwencje zdrowotne wysokiej podaży cukru w diecie Zwiększenie masy ciała – spożywanie słodyczy w nadmiarze to jedna z najczęstszych przyczyn nadwagi i otyłości. Zaburzenia prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Częstsze spożycie słodyczy zwiększa chęć na słodkie, intensywne smaki. Może to spowodować zmniejszenie apetytu na zbilansowane posiłki. Przez to nie dostarczamy organizmowi białka (niezbędnego składnika budulcowego) oraz cennych witamin i składników mineralnych. Zaburzenia układu hormonalnego. Gdy jemy słodycze, wzrasta poziom glukozy we krwi. Wtedy uaktywnia się insulina. Wyrzut insuliny ma za zadanie związać wolną glukozę w glikogen i zmagazynować go w wątrobie, mięśniach lub w formie tkanki tłuszczowej. Zbyt częste i nadmierne jedzenie słodyczy sprawia, że znacznie szybciej spada poziom cukru we krwi. W efekcie odczuwamy głód i nachodzi nas ochota na kolejne słodkości. Zaburzenia gospodarki glukozy we krwi zwiększają ryzyko insulinooporności, a w konsekwencji cukrzycy typu II. Słodkie przekąski zawierają niezdrowy tłuszcz, który przyczynia się do podnoszenia poziomu cholesterolu. Za wysoki cholesterol zwiększa ryzyko miażdżycy i innych chorób układu krążenia. Słodycze mają też wpływ na nasze zdrowie psychiczne. Powodują chwilowe dobre samopoczucie i uczucie sytości, ale po chwili wpędzają w błędne koło. Zjedzony pod wpływem emocji batonik powoduje poczucie winy i obniża nastrój. Nadmiar cukru w diecie wpływa także na wygląd skóry. Nieprawidłowa dieta o dużym udziale cukrów prostych, pochodzących z żywności przetworzonej, może przyspieszać procesy starzenia (między innymi powstawanie zmarszczek czy cellulitu). Skutkiem nadmiernego jedzenia słodyczy są także problemy z uzębieniem. Cukier niszczy szkliwo nazębne i zwiększa ryzyko próchnicy. Nadmiar cukru w diecie wpływa na zdrowie całego organizmu, może prowadzić do groźnych chorób i przyspieszać procesy starzenia. Dlaczego tak trudno ograniczyć jedzenie słodyczy? Aby zrezygnować ze słodyczy w nadmiarze, warto najpierw znaleźć przyczynę problemu. Dlaczego tak trudno oprzeć się zjedzeniu kolejnej porcji słodkości? Słodycze sprawiają przyjemność. Mózg przyzwyczaja się do słodkości, ponieważ podczas ich jedzenia pobudzany jest obszar w mózgu odpowiedzialny za odczuwanie przyjemności. Uwalniają się hormony szczęścia – endorfiny, serotonina i dopamina. Wysoki poziom cukru silnie pobudza cały układ nerwowy, wywołuje wzrost tętna i ciśnienia tętniczego krwi. Słodycze traktujemy jako nagrodę. Od dzieciństwa uczy się nas, że jeśli wykonamy dobrze zadanie, dostaniemy coś słodkiego. Te nawyki powielamy także w dorosłym życiu. Kto z nas nie nagradzał się słodyczami po wykonaniu ciężkiej pracy? Słodkie przekąski są nieodłącznym elementem naszej kultury. Babka na Wielkanoc, makowiec na Boże Narodzenie, tort na urodziny – w ciągu roku jest co najmniej kilkanaście okazji do zjedzenia słodyczy. Brak silnej woli powoduje, że ulegamy pokusie i nie kontrolujemy ilości spożywanego cukru. Niezdrowy styl życia, brak snu. Gdy żyjemy w biegu, częściej sięgamy po niezdrowe jedzenie w postaci słodkich przekąsek. Źle zbilansowana dieta. Problem z jedzeniem słodyczy może wynikać również z nieodpowiednio ułożonej diety. Za niska kaloryczność posiłków i niedostarczanie organizmowi cennych składników odżywczych powoduje, że próbujemy zrekompensować starty czymś innym, najczęściej właśnie niezdrowym. Co zrobić, by nie jeść słodyczy lub znacznie je ograniczyć? Jak przestać jeść słodycze? To pytanie zadaje sobie wiele osób (nie tylko tych na diecie odchudzającej). Sprawdź poniższe wskazówki i dokonaj zmian w swojej diecie. Znajdź źródło problemu, zbadaj swoje nawyki Zastanów się: kiedy najczęściej jesz słodycze? Czy ochota na słodkości przychodzi po treningu, czy może musisz mieć pod ręką coś słodkiego w pracy? Zajadasz stres czy świętujesz paczką ciastek kolejne sukcesy? Zdiagnozowanie problemu to pierwszy krok do zmiany stylu życia na zdrowszy. Aby ograniczyć słodycze, warto również wykonać kontrolne badania krwi (badanie poziomu glukozy, magnezu i hormonów tarczycowych). Może okazać się, że Twoja chęć sięgania po czekoladę wynika z choroby. Wtedy odpowiednie leczenie pozwoli znacznie ograniczyć ten problem. Oblicz dzienne zapotrzebowanie kaloryczne Zapotrzebowanie kaloryczne (energetyczne) to liczba kalorii, jakiej dziennie potrzebuje organizm, aby prawidłowo funkcjonować. Jeśli stosujesz diety niskokaloryczne, doprowadzasz do uruchomienia mechanizmów obronnych. Organizm ma wówczas jeden cel: ochronić Cię przed wygłodzeniem. Wtedy występuje potrzeba zjedzenia czegoś słodkiego, stanowiącego szybki zastrzyk energii. Planuj posiłki Zdrowe odżywianie to przygotowanie posiłków o odpowiedniej kaloryczności, które dostarczają organizmowi niezbędnych składników odżywczych (białek, tłuszczów, węglowodanów) we właściwych ilościach. Do codziennego jadłospisu należy włączyć także źródła witamin i składników mineralnych. Dobrze ułożony jadłospis pomoże Ci przestać jeść słodycze. Ważna jest także regularność posiłków. Najlepiej jeść 4-5 posiłków dziennie w odstępach co 3-4 godziny. Stopniowo ograniczaj cukier Rezygnacja ze słodyczy powinna odbywać się stopniowo. Na początek warto zmniejszyć ilość cukru dodawanego do kawy czy herbaty. Obniżenie progu słodkości to dobre ćwiczenie na silną wolę. Mamy jednak dobrą wiadomość. Organizm szybko się przyzwyczaja, więc z czasem zaczniesz odczuwać słodki smak zupełnie inaczej niż wcześniej. Stawiaj przed sobą małe wyzwania Zacznij od 3/4 dni w tygodniu, w których możesz jeść słodycze (w rozsądnych ilościach), a po miesiącu ustal tylko 1-2 takie dni. Staraj się nie myśleć o jedzeniu słodyczy, spróbuj nowego hobby lub zwiększ aktywność fizyczną. Dobrym sposobem na to, aby przestać jeść słodycze, jest zaproszenie do wyzwania bliskiej osoby. Może Twoja przyjaciółka też jest uzależniona od słodkiego smaku? Zaproponuj jej dołączenie do wyzwania. Dzięki temu możecie wymieniać się spostrzeżeniami i motywować nawzajem. Wprowadź do diety zdrowe zamienniki cukru Jak przestać jeść słodycze? Stosować dietę ze zdrowymi zamiennikami. Jeśli nie wyobrażasz sobie pić gorzkiej kawy czy herbaty, sięgaj po słodziki. Do najpopularniejszych należą: stewia, ksylitol i erytrytol. Czekolada to Twój lek na całe zło? Lepiej jeść taką, która zawiera jak największą ilość kakao i jak najmniejszą ilość cukru. Wybieraj zdrowe przekąski W ograniczeniu słodyczy pomoże odpowiednio zbilansowany jadłospis pełen zdrowych przekąsek. Zdrowe przekąski możesz przygotowywać w domu i pakować do lunchboxa do pracy. Jakie zamienniki słodyczy wprowadzić do menu? Warzywa – doskonała przekąska do pracy lub podczas wieczornego maratonu filmowego. Wystarczy pokroić warzywa (marchewkę, pietruszkę, seler naciowy), do warzyw można dodać hummus lub domowy dip na bazie jogurtu naturalnego. Owoce – najlepiej te o niskim indeksie glikemicznym (cytrusy, owoce jagodowe). Orzechy, nasiona, pestki. Domowe słodycze (batony zbożowe, ciastka owsiane, domowe lody). Produkty mleczne bez dodatku cukru (jogurt naturalny). Świeże soki owocowe, warzywne, koktajle, smoothie. Pamiętaj o nawadnianiu Właściwe nawodnienie organizmu to podstawa zdrowego trybu życia. Jak przestać jeść słodycze? Unikaj napadów głodu, miej zawsze pod ręką butelkę z wodą mineralną. Woda daje uczucie sytości, a do tego wspomaga procesy trawienne. O wodzie pamiętaj szczególnie wtedy, gdy uprawiasz intensywną aktywność fizyczną. Jeśli chcesz nagrodzić się po treningu, zamiast czekolady wybierz pożywny sok owocowo-warzywny (bez sztucznych dodatków, barwników, konserwantów i przede wszystkim – bez dodatkowego cukru). Czytaj etykiety Jak wspomniano na początku artykułu, cukier obecny jest w wielu produktach spożywczych. Znajdziesz go nawet tam, gdzie początkowo się go nie spodziewasz. Jak przestać jeść cukier w nadmiarze? Silna wola nie zawsze wystarczy. Trzeba być także świadomym konsumentem. Podczas zakupów czytaj etykiety. Im prostszy skład produktu, tym lepiej. Możesz także pobrać aplikację na telefon, która pomoże Ci rozszyfrować nazwy poszczególnych związków. Zdrowe dania na słodko z oferty Maczfit Wiesz już, jak przestać jeść słodycze. Martwisz się, że nie uda Ci się ułożyć pożywnego jadłospisu pełnego zdrowych zamienników cukru? Sprawdź ofertę Maczfit. W każdym zestawie diet pudełkowych oferujemy danie na słodko. Poniżej kilka inspiracji z kuchni Maczfit. jogurtowa galaretka truskawkowa z wiórkami czekolady i sos waniliowy, daktylowo-kokosowe ciasto australijskie i mandarynki, deser twarogowy z ciasteczkami, musem truskawkowym, kokosem i jabłka​, brownie z czerwonej fasoli z malinami, ciasto marchewkowe i serek waniliowy, smoothie na jogurcie z malinami, jagodami i bananami. Zachęcamy również do bezpłatnej konsultacji z dietetykiem Maczfit. Nasz specjalista doradzi, jak ograniczyć cukier w jadłospisie i w jaki sposób dopasować wariant kaloryczny menu do swojego dziennego zapotrzebowania. Małgorzta Brzezińska Absolwentka dietetyki na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Doświadczenie zdobywała w warszawskich żłobkach, przedszkolach i szkołach, a także prowadząc warsztaty edukacyjne dla dzieci, młodzieży i dorosłych. W Maczfit odpowiada za prace działu Dietetyki i spójność wszystkich diet z oferty. Prywatnie miłośniczka śródziemnomorskich smaków. Zobacz kolejny artykuł
Co zrobić, żeby przestać myśleć ciągle o jedzeniu? 2011-08-18 18:37:11 Co zrobić żeby nie myśleć o jedzeniu .? 2011-12-19 22:51:08 Jak nie myśleć o jedzeniu ? 2013-04-01 11:11:58
Akceptacja siebie nie jest dla każdego prostym zadaniem. Jednak z pomocą budujących przekonań można spojrzeć na siebie przychylniejszym okiem. Chociaż racjonalnie wiemy, że zdrowe ludzkie ciała mają różne kształty i rozmiary, często nie patrzymy na siebie przychylnie. Porównujemy się z innymi, chociaż wcale tego nie chcemy. A ponieważ zawsze znajdzie się ktoś szczuplejszy i ładniejszy, popadamy w kompleksy i przestajemy lubić siebie. „Kultura żywieniowa uczy nas, że nie jesteśmy wystarczająco dobrzy takimi, jakimi jesteśmy i że musimy się zmienić — dlatego uwewnętrzniamy te wiadomości; stają się one częścią naszego dialogu wewnętrznego” – mówi dr Rachel Goldman, adiunkt kliniczny w wydział psychiatrii w NYU School of myśleć dobrze o swoim ciele? Eksperci zachęcają, aby zacząć mówić i myśleć o sobie dobrze. Z początku może być to dość trudne, jednak możemy tak „przeprogramować” swój mózg, aby pojawiały się w nim budujące przekonania. Ponieważ efekty tego procesu można odczuć dość szybko, warto jest spróbować być swoim najlepszym przyjacielem. Oto kilka przykładów, w jaki sposób możesz to zrobić: Myśl: Moje uda są za duże i mam okropny cellulit. Nowa myśl: Moje nogi są mocne i zabierają mnie tam, gdzie potrzebuję. Kocham je za to, że spełniają swoją funkcję! Myśl: Naprawdę muszę schudnąć. Zastąp myślą: Jedyne, co muszę zrobić z moim ciałem, to traktować z szacunkiem i dbać o nie. Myśl: Nienawidzę swojej obwisłej skóry na brzuchu. Zastąp myślą: Mój brzuch wygląda tak, jak wyglądają brzuchy po urodzeniu dziecka. Wykonał niesamowitą pracę! Myśl: Jestem zawiedziony, że zjadłem to ciastko. Zastąp to: Chciałem czegoś słodkiego, więc posłuchałem swojego apetytu. Jedzenie nie jest ani dobre, ani złe. Myśl: Przytyłam i moja pupa jest teraz ogromnej wielkości. Zastąp myślą: Czy kiedykolwiek powiedziałbym to przyjaciółce? Myśl: Nie znoszę swoich obwisłych piersi. Zastąp myślą: Niewiele osób ma idealne piersi, to po prostu nie jest takie ważne. W końcu istnieją biustonosze! Myśl: Jestem przerażona tym, ile ważę. Zastąp myślą: Cyfra na skali nie mówi nic o mnie jako osobie. Czytaj też:Akceptujesz swoje ciało? Łatwiej osiągniesz inne cele
Jeśli zastanawiasz się, jak pokonać ochotę na fast foody, mamy dla Ciebie kilka przydatnych tipów: Starajcie się nie wychodzić z domu głodni. Miejcie przy sobie zawsze zdrowe przekąski, np. owoce, orzechy lub domowe batoniki musli. Kiedy dopadnie Was wielki głód na mieście, nie zapychajcie się od razu cheeseburgerem.
Dołączył: 2012-07-14 Miasto: Warszawa Liczba postów: 136 18 kwietnia 2014, 21:44 jak przestać ciągle myśleć o jedzeniu, moje zycie od jakiegoś czasu kręci się właśnie wokółtego ,ciągle o tym myśle i praktycznie tylko o tym , ciągle czytam o zdrowym żywieniu, zapisuje przepisy, parę razy dziennie jestem w sklepie, kupuje coraz to nowe rzeczy, mam tego dość jak z tym zerwać ? Rarelia 18 kwietnia 2014, 21:49 Spróbuj znaleźć nowe hobby albo coś co zajmie Ci myśli. Np. zacznij oglądać jakiś serial. No i przestań odwiedzać blogi kulinarne i unikaj oglądania telewizji (pełno programów kulinarnych), zamiast tego możesz np. coś poczytać Dołączył: 2012-04-04 Miasto: Koniec Świata Liczba postów: 2836 18 kwietnia 2014, 21:55 Spróbuj znaleźć nowe hobby albo coś co zajmie Ci iedy ja nie miałam nic do roboty to tylko jadłam i jadłam, bo była to moja największa przyjemność w ciągu dnia. Teraz pogoda sprzyja - wyjdź z domu, idź na długi spacer, spotkaj się ze znajomymi, rób cokolwiek, aby być z dala od lodówki. Zapisz sobie karteczkę z godzinami, w których masz spożywać posiłki, przywieś na lodówkę. Obiecaj sobie, że poza tymi godzinami nie będziesz jej otwierała. Jedzenie jest przyjemne, bardzo, ale pomyśl o tym, jak przyjemnie będzie popatrzeć w wakacje na idealne ciało, które ujrzysz w lustrze! Powodzenia :) Fit-life 19 kwietnia 2014, 14:42 Albo zajmij się tym profesjonalnie i załóż swojego bloga i naprawdę rozwijaj się w tym kierunku - jeżeli podejdziesz do tego na serio, na pewno zaprocentuje to w znajdź odskocznię, zupełnie coś innego. Osobiście polecam książki i sport ;-) Dołączył: 2012-07-22 Miasto: Suwałki Liczba postów: 976 19 kwietnia 2014, 17:54 Rarelia napisał(a):Spróbuj znaleźć nowe hobby albo coś co zajmie Ci myśli. Np. zacznij oglądać jakiś serial. No i przestań odwiedzać blogi kulinarne i unikaj oglądania telewizji (pełno programów kulinarnych), zamiast tego możesz np. coś poczytaćJak ja nie lubię, jak ktoś ciągle pisze te bzdury o znalezieniu sobie hobby. Gdyby to było takie proste to wszyscy byliby szczupli. Ja mam kilka hobby i to nie ma nic do tego, że często jem. Moja mama ciągle jest czymś zajęta ale równie zajęta jest jedzeniem. Zajęcie wcale nie sprawia że nie myślimy o jedzeniu.
Other event by Martina Zawadzka - lovelajf and Marta Adamiuk - jedzintuicyjnie on Tuesday, September 26 2023
Dołączył: 2009-07-20 Miasto: Warszawa Liczba postów: 33 7 listopada 2010, 21:51 Czasami się zastanawiam czy to normalne. Oglądanie telewizji bez jedzenia mnie nudzi, z jedzeniem mogę oglądać nawet telezakupy. Chce poczytać książkę - patrzę czy w kuchni jest coś do skubnięcia. Nudzi mi się - jem. Czy wy też tak macie/miałyście?Jak przestać myśleć o jedzeniu? Błagam pomóżcie :( Dołączył: 2009-12-26 Miasto: Wrocław Liczba postów: 516 7 listopada 2010, 21:53 ja tak mam. Pomoc nie potrafię. dreamer17 7 listopada 2010, 21:57 mam tak jak mam duzo w lodowce, dlatego robie zakupy na biezaco i mam malo zapasow ;] Dołączył: 2009-07-20 Miasto: Warszawa Liczba postów: 33 7 listopada 2010, 22:00 Ja niestety nie mogę mieć małych zapasów bo jeszcze mieszkam z rodziną, w której tylko ja muszę się ograniczać z jedzeniem (reszta rodzinki je ile chce a i tak ma niedowagę..... QueenMartyna 7 listopada 2010, 22:02 mialam tak, zanim przeszlam na diete. u mnie to wygladalo tak - ogladalam tv, to musialam przyniesc sobie z 7 kanapek, jogurt, po ogladaniu zachcialo mi sie slodyczy, to poszlam po lody i caly litr potrafilam zjesc albo duza paczke chipsow albo 2 tabliczki czekolady... pamietam nawet, w nocy kiedys, o 3, poszlam sobie wziasc ciastka, bo nie mialam co robic i pozniej tak codziennie bylo, ze 1-2 w nocy, a ja jeszcze chodzilam po platki na mleku, cukierki, slodycze.. normalnie masakraale dokladnie 18 lipca jedzac o 24:30 popcron przed tv, stwierdzilam ze koniec z tym i trezba sie wziasc za siebie, bo doszlam do wagi 68 kg...i to byla chyba najlepsza decyzja w moim zyciu, bo od 18 lipca nie mialam nic slodkiego w ustach do tej pory, czyli juz 3,5 miecha bez slodyczy ;D i waga spadla do 51kg ;)) ewelina50kg 7 listopada 2010, 22:05 tylko pogratulowac, trzeba zajac sie czyms innym i nie myslec a najlepiej pocwiczyc wtedy wydzielaja sie endorfinki tak jakbysmy zjadly czekolade:) QueenMartyna 7 listopada 2010, 22:09 ja teraz, zeby nie myslec o jedzeniu, to zabieram sie za czytanie gazetek, chodze na zakupy, wychodze na spacer z psem, ucze sie :D dzisiaj np. zeby zabic czas, to wzielam bardzo dluga kapiel ;P ^^ Dołączył: 2007-05-06 Miasto: Londyn Liczba postów: 4266 7 listopada 2010, 22:15 ja wlasnie jem.... pokrojona drobno marchewke :) gwiazdexa 7 listopada 2010, 22:17 queenmartyna mozesz powiedziec mniej wiecej jak udalo Ci sie pozbyc tyle kg?jaka zasade przyjelas?i cwiczysz cos? Dołączył: 2010-06-07 Miasto: Poznań Liczba postów: 1751 7 listopada 2010, 22:32 ćwiczyć:) jak się spocisz porządnie, to już się nie chce tego zaprzepaścić!
Miesiąc na śmieciowym jedzeniu — katastrofalne skutki. Wysoko przetworzona żywność dla dzieci. Wysoko przetworzona żywność powoduje przedwczesną śmierć. Brytyjski lekarz Christoffer van Tulleken przez miesiąc żywił się głównie fast foodami. Jak ocenił, kosztowało go to 10 lat życia, ale chciał w ten sposób zwrócić
7 kroków jak przestać myśleć o jedzeniu i pokochać swoje ciało? Pobierz już teraz! Dieta, ćwiczenia, odchudzanie, tycie, stres, złość, frustracja, dieta, ćwiczenia… i tak w kółko. Długo stosowałam się do zaleceń trenerów i dietetyków, a w tym czasie byłam mistrzynią w krytykowaniu siebie. Pewnego dnia zrozumiałam, że to nie jest kwestia motywacji do ćwiczeń i silnej woli. Kluczem do dobrego samopoczucia były emocje, które towarzyszą nam każdego dnia, a tak często je ignorujemy. Po wielu latach katorgi z obsesyjnymi myślami nt. jedzenia i swojego wyglądu, dzielę się swoim doświadczeniem i wspieram Kobiety w procesie związanym z dążeniem do pokochania swojej sylwetki. Pokazuję, dlaczego warto zacząć pracować nad emocjami, aby uniknąć zajadania, sabotowania siebie i stracić w naturalny sposób dodatkowe kilogramy. Dowiedz się, co wywołuje takie myśli i jak pracować nad emocjami, które powodują, że zajadamy stres i zaczynamy sabotować siebie.  Narzucanie sobie restrykcji w diecie, dodawanie kolejnych treningów, liczenie kalorii to wszystko nie sprzyja intuicyjnemu jedzeniu i dobremu samopoczuciu, a jedynie powoduje narastającą frustrację! Gdyby dieta była skuteczna wystarczyłaby jedna w życiu, ale to prawdziwa przemiana zaczyna się od wewnątrz! W tym ebooku dowiesz się jak to zrobić!  Pamiętaj, że nie jesteś sama! Wsparcie grupy jest bardzo istotne szczególnie, jeśli już masz dosyć natrętnych myśli o jedzeniu, swojej sylwetce, oraz wiecznego sabotowania siebie. Grupa „Projekt Ty i Twoje ciało” została stworzona dla świadomych kobiet, które pragną od życia czegoś więcej niż gotowania eko warzyw na parze i wielogodzinnych treningów spędzonych na siłowni!  Do każdego rozdziału ebooka dołączone są wskazówki Eksperta, które wyjaśnią jak poradzić sobie z uwalnianiem stresu i trudnych emocji, tak aby nie odbijało się to na Twoim wyglądzie i samopoczuciu. Pokażę Ci dlaczego warto zająć się emocjami, które odczuwasz na co dzień i najprawdopodobniej je ignorujesz. Ale to właśnie te emocje sprawiają, że nie możesz się pozbyć nadprogramowych kilogramów! Pobieram ebook już teraz! Wszelkie prawa zastrzeżone / Polityka Prywatności.
Jak przestać myśleć o jednej osobie? 2020-04-06 01:37:18 Co mam zrobić żeby przestać cały czas myśleć o jednej osobie ? 2018-09-24 22:24:54 Co zrobić , jak przestać o nim myśleć ? 2013-06-09 17:06:51
zapytał(a) o 19:27 Jak przestać myśleć o jedzeniu? Z góry mówię,że wahałam się nad chciałabym prosić o rady,jak mam przestań myśleć o już jakaś obsesja,gdy tylko pomyślę o konkretnym jedzeniu muszę to zjeść,bo mi myśli spokoju nie dadzą...Zjem śniadanie,2 godziny miną i pomyślę o jedzeniu to nie wytrzymam jeszcze godziny,żeby było regularnie,muszę zjeść to,o czym tak w to przez brak zajęcia,ale nawet jak czymś się zajmę,to "cyk" i nagle przychodzi myśl o to może się wydawać śmieszne,ale ja nie panuję nad normalnie jeść,kiedy jestem głodna,ale ja jem nawet kiedy jestem najedzona,po prostu mózg mi nie da spokoju...To mój mózg jest głodny,a żołądek jeszcze zrobić?Kategoria zła,wiem. Odpowiedzi Mam problem taki jak ty. Jestem wiecznie glodna, wiecznie. Przyczyny mogą być różne np. zbyt niski cukier we krwii, co sprawia że odczówa się ciągle głod, ale też może to być zaburzenie ośrodka sytości i głodu w mózgu, z czym niestety niebardzo da sie coś zrobić... Jakbyś chciała pogadać to napisz wiadomość prywatnie, to wymienimy się jakimś kontktem czy coś Martiix odpowiedział(a) o 19:29 Udowodniono, że picie wody zmniejsza chęć na podjadanie:)Możliwe że jesz za malo. EKSPERT-ktos- odpowiedział(a) o 06:39 geezee odpowiedział(a) o 22:34 Myśl o czymś innym. Jeśli chce mi się jeść zaczynam żuć gumę żeby trochę oszukać żołądek. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Rozmowa o problemie z profesjonalistą to dobry wybór, ponieważ rodzina i przyjaciele mogą nie mieć wiedzy, która mogłaby ci pomóc. 10. Zajmij się czymś innym i żyj swoim życiem. Kiedy chcesz przestać mieć obsesję na czyimś punkcie, musisz pomyśleć o innych rzeczach, które mógłbyś zrobić ze swoim czasem.
Czy znasz kobietę, która po zjedzeniu śniadania myśli już o tym, co zje na kolejny posiłek? Czy znasz kobietę, dla której najważniejsze jest, aby zawsze mieć gotowe do zabrania ze sobą lunch boxy? Czy znasz kobietę, która mówi „ciągle myślę o jedzeniu”? Jeśli tak, to podeślij jej ten artykuł! Znajdzie tutaj wskazówkę, jak uwolnić się od tych natrętnych myśli. Dieta jest ważna. To, co jesz wpływa na Twoje zdrowie i samopoczucie. To nie ulega żadnej wątpliwości. Ale sama przyznasz, że ciągłe myśli o tym, co zjesz i kiedy, ciągłe planowanie i brak czasu na cokolwiek innego, bo musisz stać przy garach, by ugotować obiady dla siebie, męża i dzieciaków, to nie jest nic fajnego. Tak samo, jak nie jest fajne to, że najważniejszy punkt dnia to poranne zważenie się. I gdy na wadze jest mniej niż wczoraj, to będzie super dzień. Ale gdy jest tyle samo, albo jeszcze gorzej – więcej niż wczoraj, to już masakra! Czujesz się beznadziejnie. Dlaczego ciągle myślisz o jedzeniu? Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego nie możesz być po prostu spoko babeczką, dla której jedzenie jest ważne, ale nie najważniejsze? Przecież chcesz żyć zdrowo i odżywiać się dobrze, ale nie za cenę stawiania jedzenia na pierwszym miejscu! Chcesz być to pewną siebie i energii kobietą, która czuje się atrakcyjnie bez patrzenia na wagę. Chcesz mieć więcej spokoju i cierpliwości. Chcesz po prostu mieć satysfakcję z tego, co jesz, a jednocześnie dobrze wyglądać. To przecież takie proste! Dlaczego zatem Tobie się nie udaje? I dalej ciągle myślisz o jedzeniu, odchudzaniu, kaloriach… Jedną z przyczyn, dla których tak się dzieje jest zaburzenie naturalnej fizjologii. A dokładnie gospodarki hormonalnej. Fizjologia jest naprawdę trudnym do pokonania przeciwnikiem. Ba! Uważam, że właściwie to nie da się jej pokonać. Dlaczego nie da się pokonać fizjologii? Odczuwanie głodu i zachcianki są procesami sterowanymi przez fizjologię. Możemy na jakiś czas „oszukać” fizjologię. Spiąć się i z całych sił próbować zrobić coś wbrew niej, ale nie damy rady robić tego przez całe życie. To tak, jak z oddychaniem, które przecież też jest czynnością fizjologiczną. Możesz wstrzymać powietrze na pół minuty, minutę, może nawet na dwie. Ale w pewnym momencie wypuścisz powietrze i weźmiesz głęboki oddech. Fizjologia nie pozwoli na to, żebyś się udusiła. I tak samo jest z jedzeniem. Możesz nie dojadać przez tydzień, dwa… ale w końcu rzucisz się na te ciastka. Możesz stosować swoją nową dietę odchudzającą przez miesiąc, ciągle marząc o czekoladzie, ale w końcu to pragnienie będzie tak silne, że nie dasz już rady dłużej… Jak z tego wyjść? Pewnie zastanawiasz się, jak przestać ciągle myśleć o jedzeniu. Co zrobić, żeby fizjologia była po Twojej stronie? Dwie najważniejsze wskazówki: Sięgaj po odpowiednie jedzenie. Wsłuchuj się w swoje ciało. Najczęstsze błędy, które powodują rozregulowanie hormonów odpowiedzialnych za powstawanie zachcianek, to zbyt duża ilość posiłków w diecie (nawet jeśli są małe), zbyt duża ilość łatwo-dostępnych węglowodanów, a za mała zdrowych tłuszczy. Jak zrobić to dobrze? – trzy prezenty dla Ciebie! Jeśli jesteś ciekawa, jak wygląda anatyzachciankowa dieta, to przygotowałam dla Ciebie 3-dniowy plan żywieniowy. Możesz pobrać go tutaj. Zobaczysz, że to nie jest nic trudnego. A posiłki na takiej diecie są naprawdę satysfakcjonujące. Jeśli potrzebujesz wsparcia we wdrożeniu zaleceń antyzachciankowych, to mam dla Ciebie jeszcze dwie propozycje. W czwartek 30 stycznia o godz. odbędzie się sesja na żywo ze mną. Na otwarcie sesji opowiem, jak pokonać zachcianki nie tylko poprzez zmianę diety, ale również na inne sposoby. Później będzie czas na zadawanie pytań. Na sesję trzeba się oczywiście zapisać. Możesz to zrobić tutaj. Udział w niej jest bezpłatny. A jeśli chcesz wiedzieć, jak wygląda dieta antyzachciankowa i przejść ją pod moim czujnym okiem, to zapraszam Cię do udziału w moim kursie on-line Dieta Antyzachciankowa. Dołączyć można jeszcze tylko do piątku bo od poniedziałku już zaczynamy pracę! To jest pierwsza i ostatnia edycja w tym roku, czasu na dołączenie zostało już naprawdę niewiele. Klikając w guzik na dole, przeczytasz więcej o moim kursie. A jeśli dalej masz wątpliwości, to po prostu napisz do mnie, chętnie odpowiem na wszystkie pytania: justyna@ Dołączysz? 🙂
Tłumaczenia w kontekście hasła "przestać myśleć jakie" z polskiego na angielski od Reverso Context: I nie mogłem przestać myśleć jakie urocze życie prowadziłem. Kompulsywne objadanie to poważny problem, którego nie należy lekceważyć. Zwykle stanowi sygnał, że twoja relacja z jedzeniem nie jest do końca zdrowa. Jak przestać się objadać i zwiększyć kontrolę nad tym, co i jak spożywasz?Zaburzenia odżywiania, do których zdecydowanie należy kompulsywne objadanie się mogą bardzo negatywnie odbić się na jakości życia. Nie tylko ze względu na to, że prowadzą zwykle do rozregulowania układu pokarmowego i kłopotów z utrzymaniem prawidłowej wagi. To poważne zjawisko o podłożu psychologicznym, które wymaga właściwego podejścia i podjęcia działań na kilku polach. Dowiedz się, jak przestać jeść w sposób objadanie się – czym jest?Kompulsywne objadanie się należy do zaburzeń odżywiania. [1] Polega na niepohamowanej, gwałtownej potrzebie jedzenia skutkującej pochłanianiem dużej ilości pokarmu, mimo braku odczuwania głodu. Zwykle podczas takiego ataku nie zwraca się uwagi na to, co i jak się zjada. W krótkim czasie przyjmuje się bardzo dużą ilość kalorii, często w postaci żywności Jedzenie przed snem a odchudzanie – jak jest naprawdę?Niemniej objadanie się może przybierać różną postać. Niektórzy jedzą powoli, delektując się każdym kęsem, inni nagle rzucają się na jedzenie, pochłaniając cokolwiek wpadnie im w osoby, które zawsze mają przy sobie coś do przegryzienia, na wypadek napadu tej niepohamowanej chęci. Inne kompulsywnie kupują, nie bacząc na jakość produktów, które wkładają wówczas do kompulsywnego objadania sięSkąd bierze się kompulsywne objadanie się? U jego podstaw leżą zwykle czynniki psychologiczne.„Obżeramy się”, gdy tracimy kontrolę nad procesem jedzenia. Bardzo często związane jest to z wystąpieniem sytuacji stresującej, która powoduje reakcję naszego mózgu. Ten próbuje jak najszybciej pozbyć się napięcia, co „odwraca jego uwagę” od innych przypadku, gdy w chwili napięcia nerwowego, sięgasz po coś słodkiego czy inną przekąskę, a następnie powtarzasz tę czynność raz za razem, utrwalasz nawyk. Moment, w którym objadanie się staje się przyzwyczajeniem jest początkiem długiej, niewłaściwej relacji z objadanie się może być wynikiem:stresującej pracyrozmaitych niepowodzeńdyskomfortu w sytuacjach towarzyskichproblemów w relacjachrozpamiętywania trudnych zdarzeńnadmiaru obowiązkówniezdrowej relacji ze swoim ciałemNajprościej więc ujmując, zajadasz emocje wynikające z przeróżnych czynników, myląc głód psychiczny z tym zbędne kilogramy z NuviaLab Keto. To nowoczesny suplement diety, który pomaga chudnąć w ultra-szybkim Keto:Pomaga osiągnąć oraz utrzymać spalanie apetyt oraz potrzebę proces przemiany jest podatny na to zjawisko?Kompulsywne objadanie się może dotknąć właściwie każdego. Szczególnie podatne są jednak osoby wyjątkowo wrażliwe oraz te, które nie wypracowały sobie zdrowych metod radzenia sobie z napięciem ten często występuje u ludzi, którzy w dzieciństwie zostali nauczeni, że jedzenie jest nagrodą. Podawanie dzieciom słodycze tylko wówczas, gdy na nie zasłużą może wytworzyć w nich przekonanie, że uzyskanie pozytywnych emocji powiązane jest ze spożywaniem efekt wywoła oferowanie dziecku słodyczy w momencie, gdy jest zestresowane. Stosowanie jedzenia jako sposobu na uspokojenie jest najprostszym przepisem na obarczenie osoby zaburzeniami Naturalne oczyszczanie i usuwanie pasożytów z organizmuCo ciekawe, ograniczanie dostępu do słodyczy i niezdrowych przekąsek także może zaowocować uzależnieniem od jedzenia i kompulsywnym objadaniem się. Zakazany owoc kusi najbardziej, w sytuacji, gdy umysł traci kontrolę i chce jak najszybciej pozbyć się napięcia. Nakaże nam wówczas sięgnąć po to, co kojarzy się z czynników wywołujących kompulsywne objadanie się należą:predyspozycje genetyczne [2]niezadowolenie ze swojego wyglądu [3]zmiany w strukturze i pracy mózgu [4]depresja i inne problemy natury psychicznej [5]Jakie są pierwsze sygnały, że zaczynasz jeść kompulsywniePrzegapienie pierwszych sygnałów kompulsywnego objadania się może cię wiele kosztować. Z tego względu bardzo istotne jest, by dostrzec sytuacje, które mogą sugerować, że twoja relacja z jedzeniem przestaje być jasna, jeśli proces ten następuje w dzieciństwie, trudno oczekiwać świadomej analizy sytuacji. Do powstawania nawyku objadania się często dochodzi jednak w życiu dorosłym, kiedy masz szansę zareagować i wdrożyć plan to się zaczyna? w sytuacji wzmożonego napięcia emocjonalnego zaczynasz myśleć o jedzeniu i odruchowo sięgać po przekąski, mimo że w ogóle nie jesteś głodnynie kontrolujesz porcji i tego, co jeszjesz szybko, połykasz duże kęsynie przestajesz, dopóki nie poczujesz, że miejsce w żołądku się skończyłopo wszystkim masz poczucie winy, a nawet wstrętu do samego siebieukrywasz się z jedzeniemKiedy zaobserwujesz u siebie powyższe zachowania, podejmij zdecydowane kroki. Bardzo istotne jest to, by uniknąć wytworzenia się nawyku. Wówczas o wiele łatwiej będzie przestać się szczęście istnieją metody na to, by wyjść z tego zaklętego kręgu uzależnienia od jedzenia. Sposoby te zwykle skupiają się wokół zwalczania szkodliwego nawyku oraz odzyskania zrobić, by przestać się „obżerać”?Poznaj 5 wskazówek na to, by pozbyć się nawyku objadania:UważnośćBardzo istotne w radzeniu sobie z niekontrolowanym jedzeniem jest dostrzeganie momentu, w którym się to dzieje. Wbrew pozorom nie jest to takie proste – ponieważ, jak wspomnieliśmy – w momencie stresującym mózg skupiony jest wyłącznie na poprawie momentu, w którym masz ochotę rzucić się na jedzenie i zdefiniowanie tej potrzeby pozwoli ci odzyskać udało się? Znowu dałeś się ponieść kulinarnym żądzom? Przestań się się – wyrzuty sumienia czy niechęć wobec samego siebie nie tylko nie pomogą ci uporać się z kompulsywnym objadaniem się, ale mogą problem wręcz zmiany nawykówSkorzystaj z dostępnych metod zmiany nawyków, które pozwolą ci zastąpić to szkodliwe przyzwyczajenie zupełnie nowym, pozytywnym że nowy nawyk musi odpowiadać na tę samą wskazówkę (np. potrzeba eliminacji napięcia emocjonalnego) oraz oferować tę samą nagrodę (np. dobre samopoczucie).Zatem poszukaj czegoś, co sprawia ci przyjemność, a co możesz wdrożyć w życie szybko i sprawnie. W momencie wystąpienia sytuacji stresującej, zamiast biec go lodówki, włącz serial lub pójdź na spacer. Zrób coś, co usunie napięcie i nie będzie związane z relacji z jedzeniemDostrzegasz u siebie niezdrowe podejście do jedzenia? Spróbuj przeanalizować, co jest jego przyczyną. Kiedy zacząłeś mieć kłopot z odróżnianiem pożywienia od przyjemności oraz uzależniłeś się od pomysłem jest skorzystanie z usług terapeuty, który pomoże ci uporządkować tę relację i ułatwi eliminację złego to, by przestać się objadać potrzebujesz czasu. Nie naciskaj na siebie nadmiernie, nie powoduj wyrzutów sumienia, gdy po raz kolejny nie uda ci się powstrzymać przed jedzeniem. To jedynie zaostrzy objawy Na czym polega dieta SIRT i jak działa na nasz organizm?Realizuj proces stopniowo, stawiając na skuteczne metody, a przede wszystkim na życzliwość wobec samego odżywianieZdrowa relacja z jedzeniem to wynik korelacji wielu czynników. Świadome odżywianie wymaga nie tylko wiedzy na temat produktów i sposobu, w jaki oddziałują na organizm, ale także samego aspektem jest tu uzmysłowienie sobie, że główną funkcją jedzenia jest dostarczanie ciału niezbędnej energii oraz substancji relacji międzyludzkich czy serwowanie przyjemności to jedynie dodatek, który nie powinien przysłonić przestać się objadać – to pytanie spędza sen z powiek wielu ludziom. W sytuacji, gdy dla większości z nas jedzenie jest na wyciągnięcie ręki, często staje się najprostszym sposobem na radzenie sobie ze stresem i trudami codzienności. Pamiętaj: w przypadku, gdy tylko odczujesz, że tracisz kontrolę nad spożywaniem produktów oraz stresem, zacznij [1] Tanofsky-Kraff, M., Bulik, C. M., Marcus, M. D., Striegel, R. H., Wilfley, D. E., Wonderlich, S. A., & Hudson, J. I. (2013). Binge eating disorder: the next generation of research. The International journal of eating disorders, 46(3), 193–207. [2] Davis C. (2015). The epidemiology and genetics of binge eating disorder (BED). CNS spectrums, 20(6), 522–529. [3] Smink, F. R., van Hoeken, D., & Hoek, H. W. (2012). Epidemiology of eating disorders: incidence, prevalence and mortality rates. Current psychiatry reports, 14(4), 406–414. [4] Bakalar, J. L., Shank, L. M., Vannucci, A., Radin, R. M., & Tanofsky-Kraff, M. (2015). Recent Advances in Developmental and Risk Factor Research on Eating Disorders. Current psychiatry reports, 17(6), 42. [5] Hudson, J. I., Hiripi, E., Pope, H. G., Jr, & Kessler, R. C. (2007). The prevalence and correlates of eating disorders in the National Comorbidity Survey Replication. Biological psychiatry, 61(3), 348–358. Kompulsywne napady na lodówkę – jak przestać się objadać? Jeśli tu zajrzałaś / zajrzałeś możliwe, że uczucie przejedzenia się, ciężkości po jedzeniu, niepohamowanej ochoty na absolutnie wszystko – od kremu czekoladowego, po śledzie – przymusu, że musisz coś zjeść i najlepiej, aby to była cała półka ze słodyczami w sklepie lub świątecznie zaopatrzona lodówka w

Wydaje Ci się, że nadal kochasz swojego byłego? Chciałabyś przestać o nim zapomnieć, ale myślisz, że to niemożliwe? Przede wszystkim – pamiętaj! Nikt nie jest masochistą. Z czasem ten ogromny ból naprawdę minie. Możesz jednak ten proces „regeneracji” przyspieszyć. Jak to zrobić? Podpowiadamy 5 sposobów, które naprawdę mogą pomóc przestać myśleć o byłym. Przestań sprawdzać, co u niego słychać Jeżeli będziesz co chwilę zerkać, co robi (np. na Instastories czy przez posty na FB), to na pewno będziesz ciągle rozdrapywać rany, które nadal są świeże (dlatego będzie bolało bardziej). Usuń go z obserwowanych i przestań spoglądać na to, jak wygląda jego życia. Pamiętaj, że social media i tak często kłamią. Jednak nawet jeżeli jego życie wygląda gorzej niż na FB czy IG, to wcale nie jest dla Ciebie powód do radości. Przestań szukać kogoś na siłę Od razu zapisałaś się na portal randkowy i na siłę szukasz kogoś, z kim mogłabyś zacząć się spotykać? A może zależy Ci, by być z kimś w kontakcie? By ktoś o Ciebie zabiegał? Odpuść (no chyba, że zdarzy się big love), daj sobie czas. Skup się na rozwoju zawodowym Rozwijaj się! Może to czas na zmianę pracy? A jeśli nie tak radykalnie, to może warto zapisać się na szkolenie? Dodatkowy kurs może dać Ci żaglu w skrzydła. Skup się na swoim rozwoju. Zacznij prowadzić zdrowy styl życia I nie, wcale nie chodzi o to, byś zaczęła wyglądać IDEALNIE i by Twojego byłego zżerała złość, że już Cię nie ma. Podejdź do tematu racjonalnie – zadbaj o siebie… dla siebie. Dla swojego zdrowia i co za tym idzie – dobrego samopoczucia. Nowe hobby Brzmi banalnie, ale wiesz, że nowa pasja naprawdę daje wiatru w skrzydła? Może kurs robienia makramy? Albo malowanie? Albo boks? Każda znajdzie coś dla siebie. Kto wie, może nowe hobby pozwoli na poznanie nowych osób, które wniosą coś wartościowego do Twojego życia? Świat nie kończy się na Twoim byłym. Teraz może Ci się wydawać to absurdalne, ale niedługo sama dojdziesz do takich wniosków. Teraz po prostu SKUP SIĘ NA SOBIE. Bo w naszym życiu najważniejsi dla nas samych jesteśmy my sami. Powodzenia! Zobacz także: Jak przetrwać rozstanie i się nie załamać?

.