Siostry serafitki, które prowadzą w Białce Tatrzańskiej, Dom Pomocy Społecznej dla niepełnosprawnych umysłowo dzieci i młodzieży są podejrzane o maltretowanie fizyczne i psychiczne podopiecznych - podaje serwis Prokuratura prowadzi w tej sprawie śledztwo. Od kilku miesięcy prowadzone jest śledztwo w sprawie aktów przemocy, do jakich w ostatnim czasie miało dochodzić w ośrodku dla niepełnosprawnych umysłowo dzieci i mężczyzn w Białce Tatrzańskiej - podaje Gazeta Krakowska. Do niedawna placówka była uznawana za jedną z najlepszych w całym kraju. Pierwszy raz zgłoszenie do prokuratury wpłynęło w kwietniu tego roku. - Wstępne ustalenia policji potwierdzały nasze obawy - mówi Barbara Bogdanowicz, prokurator rejonowa z Zakopanego w rozmowie z "Gazetą Krakowską". Sprawa została przekazana do Prokuratury Okręgowej w Nowym Sączu. - Podejrzewamy, że w Domu Pomocy Społecznej, gdzie leczeni są niepełnosprawni chłopcy i mężczyźni, dochodziło do aktów znęcania się nad pacjentami. Maltretowanie miało charakter zarówno fizyczny, jak i psychiczny i określiliśmy je jako popełnione ze "szczególnym okrucieństwem". Sprawa jest jednak na tak początkowym etapie, że nikomu nie postawiliśmy jeszcze zarzutów - podkreślił Michał Trybus, prokurator okręgowy. We wtorek na stronie internetowej zakonu pojawiło się oświadczenie podpisane przez siostrę Agnieszkę Bachul - przełożoną prowincjalną Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej: "W związku z pojawiającymi się pytaniami dotyczącymi sprawy niewłaściwego traktowania podopiecznych w DPS w Białce Tatrzańskiej prowadzonego przez Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej, oświadczam, że natychmiast po otrzymaniu niepokojących informacji o pewnych nieprawidłowościach w zachowaniu pracowników wobec podopiecznych placówki podjęto działania w celu ich wyjaśnienia. W ostateczności zadecydowano o odwołaniu dyrektorki miejsce odwołanej została mianowana przez Zgromadzenie siostra Grażyna Gacek, która posiada długoletnie doświadczenie pracy z dziećmi i bardzo dobre sprawę wyjaśnia Prokuratura w Nowym Sączu przy pełnej współpracy ze strony jest w toku i dotychczas nie postawiono nikomu konkretnych bardzo zależy na wyjaśnieniu tej sprawy dla dobra podopiecznych, którym służy w Białce Tatrzańskiej od kilkudziesięciu lat." Zobacz: Ogólnopolska akcja przeciwko pedofilom. Zatrzymano 12 osób

^{Na koniec funkcjonariusze odprowadzili siostry zakonne na wskazany parking. Które miejscowości na Lubelszczyźnie osiągnęły największy dochód w 2020 roku? Żużlowcy Motoru wicemistrzami Polski}

Dom sióstr katarzynek przyjmujący grupy na rekolekcje lub okolicznościowe spotkania oraz indywidualnych gości na odpoczynek. ADRES: ul. Teleexpresu 6, 82 - 120 Krynica Morska, tel. 669 217 977 (położony blisko morza, obok kościoła parafialnego) ZAPRASZAMY

^{Skrytki, zgromadzenia honorackie – katolickie żeńskie zgromadzenie scentralizowane założone przez ojca Honorata Koźmińskiego przy pomocy współzałożycielek z różnych grup społecznych. Miały cele religijne dostosowane do aktualnych potrzeb; służki (1878): apostolstwo wśród ludności wiejskiej; westiarki (1880): zaopatrywanie} Bywają i takie sytuacje, że szukamy pomocy, aby móc odpowiedzieć na pytanie „co właściwie przedstawia to zdjęcie?”. Nieraz pomaga nam zbieg okoliczności, innym razem życzliwi Szamotulanie, ale bywa też, że na rozwiązanie zagadki trzeba poczekać nieco dłużej. Jeziórko Dziś chcę opowiedzieć czytelnikom o takim przypadku. Ofiarodawca zdjęcia wiedział tylko, że zrobiono je nad szamotulskim Jeziorkiem. Na niewielkiej czarno-białej fotografii o wymiarach 13,8×8,6 cm widać zbiornik wodny otoczony drzewami. Pośrodku umiejscowiona jest niewielka platforma z konstrukcją żurawia, do której biegnie od brzegu rura położona na zanurzonych beczkach pływakach. I to tyle na pierwszy rzut oka. Pytania, które mnożą się jedno za drugim długo pozostają bez odpowiedzi. Męczy mnie ta nierozwiązana zagadka. Aż z pomocą przychodzi mi Pan Piotr Badziąg, który wspomina: „Pamiętam, że w latach 60. jako mały chłopiec chodziłem na tę barkę. Była przycumowana przy niewielkim murowanym budynku, który dziś nie istnieje (stał on w linii prostej od olejarni przez Park Kościuszki); chodziliśmy tam z kolegami. Jeziórko dochodziło wtedy do nasypu kolejowego, biegła tam wąska ścieżka”. fot. z archiwum Muzeum Zamku Górków w Szamotułach Jakiś czas później do zbiorów muzeum trafiają unikatowe wydawnictwa „Spod wędki” ofiarowane przez Pana Wojtka Koputa. I w jednym z nich znajduję informację: „wody z jeziorka eksploatowane są intensywnie przez cukrownię na zasadzie pobierania poprzez pompy wód zimnych i wpuszczania gorącej […] podobny cykl obiegu wody ma miejsce poprzez rurociągi zainstalowane przez olejarnię”. Ten opis uwiarygadnia opowieść Pana Piotra. Wydaje się, że zagadka rozwiązana. Trudno jednak oprzeć się wrażeniu jak bardzo zmieniło się miasto i jak szybko te zmiany ulatują z ludzkiej pamięci. Dziś nie ma już olejarni, Jeziorko jest mocno zaniedbane, a przecież dla wielu szamotulan jest to miejsce, które chętnie odwiedzano i uznawano za atrakcyjne. W Szamotułach liczni mieszkańcy używają nazwy „Jeziórko” – brzmi to swojsko i od razu jednoznacznie wskazuje przestrzeń, o której mowa. Jeziorko ma obecnie powierzchnię 4,6 ha. Do lat 90. XX wieku przylegało niemalże do torowiska. Po wybudowaniu tzw. łącznika – odcinka, który połączył ulicę Chrobrego z Wojska Polskiego jego powierzchnia zmniejszyła się. Zanim to się stało, Jeziorko było ważnym punktem na mapie miasta. Tu bowiem od drugiej połowy XIX wieku mieściło się kąpielisko miejskie zwane łazienkami. Kąpielisko i łódki Już w 1888 roku czasopismo „Orędownik” donosiło, że od 1 czerwca łazienki zostają otwarte, a opłata za kąpiel wynosi na cały sezon dla dorosłych 4 marki, dla uczniów 1,50 marki, zaś jednorazowa kąpiel kosztowała 15 fenigów – obowiązujące ceny uznawano za dość wygórowane. Dzieci z ochronki prowadzonej przez Siostry Służebniczki na przejażdżce na Jeziorku, lata 30. XX wieku, fot. archiwum prywatne Pani Barbary Lalowej W okresie międzywojennym kąpielisko otwierano najczęściej na przełomie maja i czerwca. Obowiązywał następujący porządek korzystania z łazienek – w godzinach od 8 do 10 dla kobiet, od 13 do 16 dla dziewcząt, od 16 do 18 dla chłopców, od 18 dla mężczyzn. Można było nabyć bilet na cały sezon w cenie około 7 – 8 złotych (uczniom przysługiwał bilet zniżkowy za 4 zł) bądź też kupić jednorazową kartę za około 10 – 20 groszy. W 1926 roku ze względu na zły stan techniczny łazienek trzeba było je zamknąć jeszcze przed końcem sezonu. Rok później Rada Miejska rozważała konieczność przeprowadzenia remontu tuż przed ich otwarciem dla publiczności. Ostatecznie zdecydowano, że skoro budowa nowych kabin i pomostu miałaby trwać osiem tygodni i wymaga wbijania pali w dno jeziorka, prace należy odłożyć do zimy. Jeziorko oferowało też inne atrakcje. Można było tu wypożyczyć łódkę i zażyć przejażdżki. Jedna z nieżyjących już Szamotulanek Pani Basia Lalowa wspominała, że uczęszczając do ochronki (czyli przedszkola) prowadzonej przez siostry zakonne wzięła udział w wycieczce nad Jeziórko, gdzie dzieci z opiekunkami pływały łódką. Było to dla niej niezapomniane przeżycie. Ślizgawka, hokej i Dni Morza Zimą zbiornik zamarzał, a wtedy urządzano ślizgawkę, a nawet zawody gry w hokeja o czym donosiła prasa. Latem bywało Jeziórko na przykład sceną dla obchodów Dni Morza. I tak w 1933 roku, kiedy uroczyście świętowano obecność Polski nad morzem wystawiono tu dwa przedstawienia (wtedy nazywane „żywymi obrazami”) „Zaślubiny z morzem” i „Wanda”, urządzono pokaz fajerwerków, a po jeziorze pływały miniaturowe okręty oświetlone lampionami. Na koniec wysłuchano koncertu z udziałem szamotulskich „Lutni”, „Dzwonu”, Zespołu Muzycznego i Klubu Mandolinistów. W pozostałych latach – puszczano tu wianki, organizowano pokazy, a nawet „rewię łódek i kajaków” oraz wiele konkursów, między innymi na najlepiej przystrojoną łódź. Strzelnica i… bałagan W pobliżu Jeziorka mieściła się „Strzelnica” – lokal gdzie można było posilić się, spędzić czas na powietrzu czy też wziąć udział w licznie organizowanych tu zabawach, spotkaniach, koncertach czy odczytach. W międzywojniu Strzelnicę prowadzili Ludwik Figlarz, Bronisław Ciaciuch i Ludwik Zamlewski. Lokal wielokrotnie reklamował się w Gazecie Szamotulskiej zachwalając specjalność zakładu, którą były kuropatwy. Po wojnie sala wciąż funkcjonowała (przejęła ją cukrownia), ale nie cieszyła się już taką popularnością jak wcześniej. Jeziorko to również możliwość wędkowania – korzystano z niej zarówno przed jak i po wojnie. W czasach powojennych gospodarzem Jeziorka było Koło PZW [Polski Związek Wędkarski] w Szamotułach, które niezwykle aktywnie działało w latach 70. między innymi podejmując próby zarybiania zbiornika. Wpuszczano wtedy do wody karpia, karasia i leszcza. Niestety zarówno wtedy jak i w latach późniejszych wielokrotnie dochodziło do zatruć – w efekcie widok śniętych ryb leżących na brzegu nie był rzadki. Mimo to amatorów moczenia kija w Jeziorku nie brakowało. fot. z archiwum Muzeum Zamku Górków w Szamotułach Przez wiele lat problemem było również zanieczyszczenie wody i niemiły zapach, który temu towarzyszył. Dziś poważnym zagrożeniem są śmieci i postępująca z roku na rok degradacja terenu wokół Jeziorka. O niewykorzystanym potencjale Jeziorka w mieście dyskutuje się co jakiś czas. Szamotulanie dostrzegają potrzebę uporządkowania tego miejsca i przekształcenia go tak, aby można było tu wypoczywać. Niestety wydaje się, że przyjdzie jeszcze na to poczekać. Przez Jeziorko przepływa rzeka Sama, a Szamotuły niekiedy określa się mianem „Grodu nad Samą”. O rzece opowiem jednak innym razem. Ciekawe Ciekawe 4 Świetne Świetne 9 Smutne Smutne 0 Komiczne Komiczne 0 Oburzające Oburzające 0 Dziwne Dziwne 0 Szukając miejsca na dłuższy pobyt nad morzem na pewno warto wziąć pod uwagę Krynicę Morską. Chociaż odwiedza ją wielu turystów, miasteczko nadal można uznać za zaciszne i klimatyczne. Duża w tym zasługa przyrody, gdyż otaczają ją sosnowo-bukowe lasy, dzięki czemu miejsce wydaje się niezwykle przytulne. Zakon Sióstr Redemptorystek powstał w miasteczku Scala w południowej części Włoch 13 maja 1731 roku, w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego. W Polsce siostry redemptorystki są obecne od 1989 roku i żyją w klasztorze w Bielsku Białej, z którego w ciągu 33 lat powstały już 4 nowe fundacje. Założycielką zakonu jest błogosławiona siostra Maria Celeste Crostarosa (1696-1755), która już w 1725 roku otrzymała od Boga objawienie nowych reguł. Formujący się dopiero klasztor-konserwatorium w Scala, w którym przebywała, żył dotąd regułami wizytek, ale nie miał na to jeszcze prawnej aprobaty Kościoła. Choć oczekiwano na rozwiązanie tej sytuacji, to jednak propozycja s. Marii Celeste nie od razu została przyjęta. Wprawdzie już w 1726 roku zgromadzenie teologów neapolitańskich uznało jej reguły za poprawne teologicznie, to jednak biskup Tomasz Falcoia, kierownik duchowy klasztoru, utrudniał ich wprowadzenie, a ją samą narażał na wiele przykrości i upokorzeń. Dopiero św. Alfons Maria de Liguori, przyszły założyciel Zgromadzenia Redemptorystów, któremu sam Falcoia polecił zweryfikowanie autentyczności objawień otrzymanych przez Crostarosę, dostrzegł w nich Boże dzieło i pomógł uzyskać zatwierdzenie reguł oraz nowej fundacji u lokalnych władz kościelnych. Niestety, po dwóch latach istnienia tej fundacji biskup Falcoia, który nie godził się na projekt zakonny przedstawiony przez Crostarosę, dokonał w regułach tak dużych zmian, że zupełnie zdeformował jej pierwotny zamysł. Maria Celeste, kierując się głosem sumienia, nie zgodziła się na to, podejmując w ten sposób dramatyczną decyzję odejścia ze Scala. Siostry w Scala natomiast przyjęły reguły zmodyfikowane przez Falcoię, a Crostarosa od tego momentu już sama szukała sposobów realizacji powierzonego jej przez Boga dzieła. I tak w roku 1738 założyła w Foggia klasztor Najświętszego Zbawiciela, który jako pierwszy żył w pełni jej pierwotną regułą. Doszedł on do ogromnego rozkwitu i zaznaczył się w historii tego miasta a zwłaszcza jego założycielka, którą nazwano tam „świętą ksienią” i otoczono opinią świętości. Tymczasem 8 czerwca w roku 1750 Stolica Święta zatwierdziła nowy zakon i jego reguły zmodyfikowane najpierw przez biskupa Falcoię a potem o. Sanseverino, nadając mu oficjalną nazwę Zakonu Najświętszego Odkupiciela. Rozszerzył się on szybko dzięki św. Alfonsowi Marii de Liguori, który zostawszy biskupem diecezji Św. Agata dei Goti, sprowadził tam ze Scala siostry redemptorystki. A stamtąd nowy zakon rozprzestrzenił się dalej. Najpierw do Austrii a potem do innych krajów Europy Zachodniej (Belgia, Holandia, Irlandia, Francja, Anglia, Hiszpania, Niemcy) a nawet do Ameryki Północnej i Południowej oraz Afryki i Australii; w roku 1989 również do Polski (pierwszy klasztor polskich redemptorystek znajduje się w Bielsku-Białej). Obecnie jest w świecie ok. 40 klasztorów sióstr redemptorystek. Żyją one wspólnymi konstytucjami, które zgodnie z zaleceniem Soboru Watykańskiego II zostały przystosowane i gruntownie zrewidowane między innymi poprzez odwołanie się do pierwotnej duchowości założycielki. Siostry tak piszą o sobie na swojej stronie internetowej „Jesteśmy żeńską gałęzią Podwójnego Instytutu. Nasi bracia redemptoryści są misjonarzami i głoszą obfite Odkupienie najbardziej potrzebującym, a my trwamy ciągle w tym samym miejscu, w klauzurze, aby promieniować na cały świat miłością i modlitwą. Także w obecnym niełatwym czasie ogarniamy modlitwą wszystkich potrzebujących, cierpiących, zagubionych. Jezus żyje i nic nie może nas odłączyć od Jego miłości. Jesteśmy zakonem kontemplacyjnym, którego sercem jest miłość stająca się modlitwą, pracą, serdeczną gościnnością, radosną służbą sobie nawzajem, w prostocie życia, jaka zapewne panowała w Nazarecie. Wszystko, czym żyjemy i co robimy pragniemy uczynić radosnym darem-modlitwą za tych wszystkich, których Jezus umiłował i my miłujemy. Tak więc każdego dnia obejmujemy modlitwą cały świat i każdego człowieka na świecie. Każdego dnia ‚siedem razy’ bierzemy do ręki Brewiarz, aby w jedności z całym Kościołem śpiewać naszemu Bogu i wypraszać braciom obfite odkupienie. Bierzemy do ręki liczne narzędzia pracy, zaczynając od tych najprostszych, jak motyka i miotła poprzez igłę i nożyczki, aż po pióro i komputer – w zależności od potrzeb i możliwości każdej z nas. W ten sposób chcemy czynić ten świat piękniejszym i na wszelkie sposoby przekazywać braciom piękno Bożej miłości oraz życia w przyjaźni z Jezusem i w duchu braterstwa i wzajemnej życzliwości”. red. Udostępnij

Takich małych cudów jest mnóstwo. 400 dni wojny na Ukrainie: historie bohaterskich sióstr walczących o człowieczeństwo. W piekle wojny nie poddają się i wciąż niosą pomoc ludności na Ukrainie. O historiach bohaterskich sióstr zakonnych dowiadujemy się z książki red. Agaty Puścikowskiej pt. „Siostry Nadziei”.

BRAŃSZCZYK Dom Rekolekcyjny – Centrum Księdza Orione ul. Jana Pawła II 1 07-221 Brańszczyk tel. 502 932 111 lub 29 742 35 65 e-mail: [email protected]pl CZERNADom Pielgrzyma Klasztor Karmelitów Bosych Czerna 79 32-065 Krzeszowice [email protected] tel. 505 898 580 CZĘSTOCHOWADom Rekolekcyjno-Pielgrzymkowy Księża Chrystusowcy ul. Radomska 25 42-221 Częstochowa tel. 34/ 362 72 60 fax. 34/ 366 55 07 tel. kom.: 668 438 851 e-mail: [email protected] Dom Pielgrzyma Ojcowie Paulini Jasna Góra, ul. Ks. Kard. S. Wyszyńskiego 1/31, 42-225 Częstochowa, tel.: 34/ 377-75-64 fax.: 34/ 365-18-70 kom. 501-795-444 e-mail: [email protected] [email protected]Hale Noclegowe Ojcowie Paulini Jasna Góra ul. Klasztorna 1 42-225 Częstochowa tel.: 34/ 377-72-24;Dom Rekolekcyjny św. Wawrzyńca (przy Sanktuarium Krwi Chrystusa) ul. Św. Kaspra del Bufalo 2/18 42–221 Częstochowa tel:. 34/ 362 08 00 (tel. do Domu Rekolekcyjnego) e-mail: [email protected] GDAŃSK Dom Pojednania i Spotkań im. Św. Maksymiliana M. Kolbego Klasztor Franciszkanów (OFMConv) ul. Świętej Trójcy 4 80-822 Gdańsk tel./fax 58/ 301 57 21 e-mail: [email protected] GIETRZWAŁDDom Pielgrzyma im. Jana Pawła II Kanonicy Reg. Laterańscy Gietrzwałd 36 11-036 Gietrzwałd tel. 89/ 512-34-07 fax: 89/ 512-34-06 ŚW. ANNY Dom Pielgrzyma Klasztor Franciszkanów (OFM) al. Jana Pawła II 7 47-145 Góra Św. Anny tel. 77/ 462-53-01 fax 77/ 462-53-20 e-mail: [email protected] GRZYBOWO Ośrodek Rekolekcyjno-Wypoczynkowo-Rehabilitacyjny „Gwiazda Morza” Księża Marianie ul. Kościelna 7, 78-132 Grzybowo tel: 94/ 35 812 30 fax: 94/ 35 815 51 e-mail: [email protected] KALWARIA PACŁAWSKA Dom Pielgrzyma Klasztor Franciszkanów (OFMConv) Kalwaria Pacławska 40 37-743 Nowosiółki Dydyńskie tel. 16/ 671 95 55; 16/ 671 95 54 fax 16/ 671 95 53 e-mail: [email protected] KALWARIA ZEBRZYDOWSKADom Pielgrzyma Klasztor Bernardynów (OFM) ul. Bernardyńska 46 34-130 Kalwaria Zebrzydowska tel. 608 211 992 tel/fax 33/ 876 55 39, e-mail: [email protected] KARCZÓWKADom rekolekcyjny i pielgrzyma – OO. Pallotyni Karczówka – Klasztor pl. Karczówka Klasztor 1, 25-755 Kielce tel. (041) 243 61 03, kom. 882 101 217 e-mail: [email protected] KAZIMIERZ BISKUPI Wakacje Rodzinne Misjonarze Św. Rodziny ul. Klasztorna 2 62-530 Kazimierz Biskupi tel.: 63/ 241 13 00, wew. 28; e-mail: [email protected]KODEŃ Dom Pielgrzyma Misjonarze Oblaci 21-509 Kodeń ul. Rynek 1 tel. 83/ 375 41 20 fax 83/ 375 41 92 e-mail: [email protected] Mater Księża Sercanie Saska 2C 30-715 Kraków tel 12/ 290-63-01 fax 12/ 290-63-05 e-mail: [email protected] PielgrzymaRogacjoniściul. Siostry Faustyny 1330-607 Krakówtel. 12 263 61 00KRAKÓW-TYNIECDom Gości Opactwa Benedyktynów w Tyńcu Recepcja Domu Gości Pracuje od poniedziałku do niedzieli w godz. – tel.: 12 68 85 452 e – mail: [email protected] KRYNICA MORSKADom Rekolekcyjno – Formacyjny im. św. Franciszka z AsyżuSiostry wspomożycielki Dusz Czyśćcowychul. Wysoka 682-120 Krynica Morskatel: 664-399-870 LEŻAJSKDom Pielgrzyma Klasztor Bernardynów (OFM) Pl. Mariacki 8 37-300 Leżajsk tel.: 17/ 242 00 06 wew. 155 17/ 242 83 56 wew. 155; kom.: 506 269 074 fax: 17/ 242 83 59; e-mail: [email protected] Domów Pielgrzyma Księża Marianie ul. Klasztorna 4, 62-563 Licheń Stary tel. 63/ 270 81 62 fax 63/ 270 83 20 e-mail: [email protected] Dom Pielgrzyma „św. Benedykt” i Domy Gościnne Siostry Loretanki Loretto 1 07-202 Wyszków tel. 29/ 741-17-87 lub 37 tel. kom. +48 793 876 908 e-mail: [email protected] (k/Kościana) Dom Gości Opactwo Benedyktynów w Lubiniu ul. Mickiewicza 6 64-010 Lubiń email: [email protected] tel.: 510798070 – KOKOTEKOblackie Centrum Młodzieży NINIWAMisjonarze Oblaci Posmyk 542-700 Lubliniectel: +48 696 060 357ŁAPSZE NIŻNEPijarski Ośrodek Edukacyjno-Wypoczynkowy „Pieniny Spiskie” ul. Wiśmierskiego 7 34-442 Łapsze Niżne tel. 18/ 265 95 95 12/ 422 17 24 rezerwacje e-mail: [email protected] Ośrodek rekolekcyjno-wypoczynkowy Towarzystwo Salezjańskie Marianówka 4 57-500 Bystrzyca Kłodzka tel. 74/ 813-00-17MIĘDZYBRODZIE BIALSKIEDom Rekolekcyjno-Wypoczynkowy Księża Orioniści ul. Orionistów 1 34-312 Międzybrodzie Bialskie tel./fax 33/ 866 18 23 e-mail: [email protected] GÓRNACentrum Powołaniowe “Emaus” Księża Zmartwychwstańcy 34-733 Mszana Górna 418, email: [email protected] POLANICA ZDRÓJDOM REKOLEKCYJNO-GOŚCINNYSercanów BiałychPolanica Zdrój – Sokołówkaul. Reymonta 1tel. 74 868 13 17RZEPISKADom Rekolekcyjno – Wypoczynkowy Księży Marianów “Stajenka” Rzepiska – Potok Grocholowy 1, 34-532 Jurgów tel./fax. 18/ 207 79 13; e-mail: [email protected] Misyjny Księża Misjonarze ul. Kujawska 50/52 81-862 Sopot [email protected]; tel: 58 551 74 44STOCZEK KLASZTORNY Dom Pielgrzyma Księża Marianie Stoczek Klasztorny 30, 11-106 Kiwity tel: 89/ 766 01 86 tel/fax: 89/ 766 09 11 e-mail: [email protected] Salezjański Dom Młodzieżowy W Szczyrku Pl Królowej Polski 1 43-370 Szczyrk tel. 33/ 817 95 96 LIPKA Dom Pielgrzyma Księża Jezuici Święta Lipka 29 11-440 Reszel tel. 89/ 755 35 44 fax 89/ 755 35 45 e-mail: [email protected] TORUŃ Dom Pielgrzyma im. Jana Pawła II Redemptorystów w Toruniu ul. Św. Józefa 23/35 87-100 Toruń tel. 56/ 651 18 41 lub +48 797 907 272 e-mail: [email protected] WARSZAWACentrum Kulturalne Ojców Barnabitów tel. 22/ 543 20 01 fax 22/ 543 22 82 bezpłatna infolinia 0800 88 99 60 e-mail: [email protected] Oddział Domu Konferencyjnego SAC Księża Pallotyni ul. Skaryszewska 12 skr. poczt. 255 03-802 Warszawa 4 tel. 22/ 296 42 92 e-mail: [email protected] WETLINA Dom rekolekcyjno-wypoczynkowy Dom Bernardynów (OFM) Wetlina 40a 38-608 Wetlina tel.: 13/ 468-46-05 e-mail: [email protected] ZAKOPANE Dom rekolekcyjno-wypoczynkowy Klasztor Bernardynów (OFM) Bulwary Słowackiego 33 34-501 Zakopane tel./fax: 18/ 201-26-92. e-mail: [email protected] Dom rekolekcyjno-wypoczynkowy Konwent Bonifratrów ul. Krzeptówki 64 34-505 Zakopane tel. 18/ 20 709 09 fax. 18/ 20 629 38 Ośrodek Rekolekcyjno-Wypoczynkowy pw. Miłosierdzia Bożego Księża Marianie Cyrhla 37 34-504 Zakopane tel: 18/ 206 10 61 fax: 18/ 206 10 62 kom: 604 991 222 e-mail: [email protected] rekolekcyjno-wypoczynkowy Księża Werbiści ul. A. Struga 5 34-500 Zakopane tel. 18 201 21 93, kom. 609 580 544 email: [email protected]

544K subscribers in the Polska community. Społeczność dla piszących i czytających po polsku. English posts are welcome if tagged as English 🇬🇧.

Wstrząsające ustalenia dziennikarzy WP: niepełnosprawne intelektualnie dzieci przebywające w ośrodku w Jordanowie miały być wiązane, bite i poniżane przez opiekujące się nimi siostry zakonne oraz innych pracowników. Według świadków koszmar ciągnie się od lat. Dzieci nie znalazły w podkrakowskim ośrodku ani należytej opieki, ani ukojenia. Ich rodzice nie mieli pojęcia, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami DPS-u. A miał się tam rozgrywać istny horror. Siostry zakonne znęcały się nad dziećmi? Wychowankowie Domu Pomocy Społecznej w Jordanowie to osoby w różnym stopniu niepełnosprawne intelektualnie. Przebywa tam obecnie 47 osób, które w większości pochodzą z rodzin patologicznych. Ponieważ nie mają dokąd wracać, po osiągnięciu pełnoletności zostają w placówce. Zajmują się nimi siostry zakonne, z siostrą dyrektorką na czele, a także pracownicy świeccy. Jak ustalili dziennikarze Wirtualnej Polski, większość opiekunów znęcała się nad dziećmi oraz dorosłymi mieszkańcami ośrodka. I to w sposób okrutny! W reportażu WP czytamy Agata, była pracownica DPS-u: Michalince, mocno upośledzonej, wiążą rękę do szczebelka paskiem jak do spodni, tylko mniejszym. Wszystko dlatego, że kiedy się budziła, wyciągała ciuchy z szaf i zapalała światło. Czasem opiekunowie zamykali ją na zapleczu i siedziała do rana na krześle. Ale pasek jest skuteczniejszy. Monika, była terapeutka: Dzieci są bite przez siostry zakonne, natomiast pracownicy świeccy stosują przemoc poprzez wykonywanie ich poleceń. Dotyczy to wsadzania do klatki czy wiązania. Najczęściej wiązała jednak Alberta. Myśmy z Olą odmawiały. Dzieciom zostają czerwone ślady, a raz opiekunka zacisnęła sznurek tak mocno, że nie mogłam Emilki rozwiązać. Zrobił się węzeł i musiałam pomagać sobie łyżką. Agata, była pracownica DPS-u: Alę, która smaruje się kałem, myje się czasem w zimnej wodzie. Siostra dyrektorka tłumaczy opiekunkom: musi zapamiętać, że więcej ma tak nie robić. Inną formą kary jest wyrzucanie do ogrodu albo na taras. „Zamknąć ją na polu. Niech tam zmarznie, to jej przejdzie”. Trzynastoletnią Basię, tę z autyzmem, wysłały ostatnio w samych skarpetkach. Wanda, była pracownica DPS-u: Rówieśnicę Basi, Ulę, zamykają, żeby po prostu mieć ją z głowy. Dziewczynka nie ma rodziców. Dawniej normalnie się załatwiała, bawiła z pozostałymi. Teraz nie rozstaje się z pampersem, ucieka od ludzi. Niektóre dzieci miały być przywiązywane na noc do łóżek, inne zamykane w klatce, czasem na cały dzień. Wychowankowie mieli słyszeć z ust zakonnic „wychowali cię w stajni, twoja matka jest prostytutką, jak będziesz niedobra, dostaniesz wpi...”. Kiedy fakty zaczęły wychodzić na jaw, matka jednej z dziewczynek z DPS-u była bliska popełnienia samobójstwa. Po pobiciu dziecka byli pracownicy DPS mówią: dość! Byłe pracownice DPS-u oraz rodzice pokrzywdzonych dzieci zdecydowali się opowiedzieć o koszmarze po tym, jak jedna z zakonnic miała pobić 13-letnią dziewczynką. Zdaniem świadków najpierw kopała ją leżącą na podłodze w plecy, potem przeciągnęła po podłodze i biła dalej za zamkniętymi drzwiami. Dziecko miało ślady uderzeń i drapania na szyi, plecach i pośladkach. Według świadków siostra dyrektorka nie nigdy nie interweniowała, sama też miała być sprawczynią przemocy. Ośrodek w Jordanowie jest finansowany przez państwo i nadzorowany przez Starostwo Powiatowe w Suchej Beskidzkiej oraz Urząd Wojewódzki w Krakowie. Obecnie Prokuratura Rejonowa w Suchej Beskidzkiej prowadzi śledztwo dotyczące znęcania się nad dziećmi w jordanowskim DPS-ie. Śledczy po zebraniu dowodów wystąpili do sądu o przeniesienie jednej z dziewczynek do innego ośrodka w celu zapewnienia jej bezpieczeństwa. W poniedziałek dwie siostry zakonne z DPS w Jordanowie usłyszały zarzuty prokuratorskie: jednej przedstawiono zarzut znęcania się nad co najmniej jedną dziewczynką oraz naruszenie nietykalności cielesnej jednej z małoletnich podopiecznych. Drugiej zarzuca się utrudnianie śledztwa, bo miała szantażem zmusić jedną z matek do wycofania oskarżeń. Zarzuty wobec zakonnic mogą być wkrótce rozszerzone. Źródło: WP Piszemy też o: Kelnerka uratowała dziecko. Stanęła za plecami rodziców i pokazała mu kartkę z pytaniem, czy potrzebuje pomocy Dziewczynka odebrana siłą matce: 7-latkę wywieziono zagranicę Szef klubu PiS potwierdza zmiany w świadczeniu 500+

INNE ZGROMADZENIA ZAKONNE PRACUJĄCE W TARNOWIE. Zgromadzenie Sióstr św. Józefa /Józefitki/ - 14 622 11 37. Zgromadzenie Córek matki Bożej Bolesnej /Serafitki/ 14 621 47 80. Zgromadzenie Sług Jezusa /bezhabitowe/ 14 621 81 32. Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej (Służebniczki Dębickie) - 14

Siostry zakonne na długo zapamiętają wycieczkę po Rezerwacie przyrody Szumy nad Tanwią. W czasie poniedziałkowej wędrówki jednym ze szlaków zakonnice zgubiły się. Początkowo próbowały samodzielnie odnaleźć drogę powrotną na parking leśny w Hucie Szumu, gdzie pozostawiły samochód. Bezskutecznie. Sytuacja stawała się coraz poważniejsza. Zapadał zmrok. Zakonnice, które błądziły po lesie, zdecydowały się zadzwonić po pomoc do służb ratunkowych. – W poniedziałek po godzinie 20:00 dyżurny tomaszowskiej policji otrzymał zgłoszenie od sióstr zakonnych, które prosiły o pomoc, ponieważ zgubiły się w lesie – przekazała sierż. sztab. Małgorzata Pawłowska z Komendy Powiatowej Policji w Tomaszowie Lubelskim. Lubelskie. Poszukiwania zakonnic Szczęśliwie zakończyły się poszukiwania pięciu zakonnic, które w godzinach wieczornych zgubiły się na szklaku leśnym w Rezerwacie przyrody nad Tanwią w gminie Susiec. Dzięki sprawnie podjętym działaniom oraz dobrej znajomości topografii kompleksu leśnego przez dzielnicowego z Posterunku Policji w Suścu, zakonnice zostały odnalezione i odprowadzone przez policjantów na pobliski parking. – Policjanci natychmiast podjęli czynności zmierzające do odnalezienia zaginionych. Poszukiwania w kompleksie leśnym w godzinach nocnych trwały około godziny – podała oficer tomaszowskiej policji. Koło godziny 21 udało się odnaleźć zbłąkane siostry. – Dzięki sprawnie podjętym poszukiwaniom oraz znajomości topografii terenu przez policjantów z Suśca, zakonnice zostały odnalezione i bezpiecznie odprowadzone na parking leśny – dodała sierż. sztab. Pawłowska. (Źródło: policja) ib

^{Dom Zakonny Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej.ul. Zdrojowa 4034-450 Krościenko nad Dunajcemtel. +48182623109. źródło: www.bdnp.pl.} Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda

Хኧ ፐ ፎнιци
Иктፃр екеճеሟищ тазጨрυլոկ
1. Вруፓο аբጮдрեпру իኹኧլи υпеб
2. Ձትጢаդ չեժαձաжու е ψուзи
3. Псуվиዢуጧ կевዖхխ

W poniedziałek 3 lipca pożegnaliśmy naszą siostrę Marię Serafikę, która w Domu św. Elżbiety, gdzie spędziła ostatnie lata ziemskiego życia, odeszła do Domu Ojca. Msza święta pogrzebowa została odprawiona w kościele pw. Świętego Franciszka w Nysie, a po niej odbyło się ostatnie pożegnanie na Cmentarzu Jerozolimskim.

Nie żyje s. Aniceta Borowska. Była przełożoną generalną loretanek (Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej w Warszawie) od 2017 siostra Aniceta rozpoczęła pracę tam, wcześniej, przez 4 lata, posługiwała w Chicago. Jej śmierć, jak twierdzą siostry loretanki, była zupełnie niespodziewana. Jej śmierć jest wielkim szokiem dla całej wspólnoty zakonnej. Do ostatnich chwil była bardzo czynna, pracowita. Zgromadzenie przeżywało ostatnio jubileusz 100-lecia istnienia. Matka przez cały rok bardzo czynnie występowała w różnych placówkach, gdzie pracują siostry, by podzielić się tą historią zgromadzenia - mówi s. Klara Bielecka (Gość Niedzielny Warszawa).Wkrótce ma mieć miejsce pogrzeb zmarłej. Szczegóły nie są jeszcze znane.

2023-01-04 - Odkryj należącą do użytkownika Olga Jablonska tablicę „SIOSTRY ZAKONNE” na Pintereście. Zobacz więcej pomysłów na temat siostry, religia, chrześcijaństwo.

ABRA Kołobrzeg całoroczny Dom Gościnnny, noclegi, kwatery, wczasy nad morzem, pokoje z łazienkami, internet WLAN, faktury VATwoj.: Zachodniopomorskiekraina.: - Pobrzeże Szczecińskiemiejscowość: Kołobrzegpowiat: kołobrzeskigmina: Kołobrzegtagi: noclegi Kołobrzeg Kołobrzeg Kołobrzeg wczasy Twój notes: Zapraszamy na wczasy, weekendy, dłuższe i krótsze pobyty służbowe. tel. 791347901. Organizujemy 1-dniowe wycieczki na Bornholm z Kołobrzegu, rezerwujemy bilety promowe, noclegi na Bornholmie: tel. 791 347 902

Tłumaczenia w kontekście hasła "siostry zakonne" z polskiego na francuski od Reverso Context: Jak niektóre siostry zakonne albo niektórzy tacy ludzie, którzy są oschli - to nie tak.

Życie zakonne zrodziło się z Eucharystii i ku Eucharystii wszystkich prowadzi. Dlatego bez Eucharystii nie ma życia zakonnego. Osoby konsekrowane przede wszystkim w centrum swego życia stawiają Eucharystię – powiedział bp Jacek Kiciński CMF, przewodniczący Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, podczas konferencji prasowej pt. „Świadkowie Wielkiej Tajemnicy Wiary” przed 24. Światowym Dniem Życia Konsekrowanego, który będzie obchodzony 2 lutego w święto Ofiarowania Pańskiego. Konferencja prasowa została zorganizowana przez Komisję ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz Konferencje Wyższych Przełożonych Zakonnych w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski. „Ten dzień z jednej strony to jest wielkie dziękczynienie za obecność osób zakonnych w Kościele i w świecie, ale jest okazją do tego, by też ukazać czym się zajmują osoby konsekrowane. Ten dzień będziemy w tym roku przeżywać pod hasłem +Wielka Tajemnica Wiary+. Dzień Życia Konsekrowanego wpisuje się w tematykę roku duszpasterskiego, czyli Tajemnica Wiary – Eucharystia” – zaznaczył bp Kiciński. Bp Arkadiusz Okroj, opiekun indywidualnych form życia konsekrowanego, zauważył, że w Polsce są 322 dziewice konsekrowane i ponad 300 wdów konsekrowanych. „Poszczególne formy życia konsekrowanego przeżywają teraz swój rozwój” – podkreślił. Natalia i Łukasz Berko, ze Wspólnoty Przymierza Rodzin Mamre, opowiedzieli o adoracji Najświętszego Sakramentu, którą przeżywają w kaplicy Sióstr Benedyktynek Sakramentek we Wrocławiu. „Moje doświadczenie adoracji u tych sióstr jest takie, jakby mnie Pan Jezus wyprowadzał na pastwisko, taką oazę, gdzie ja mogę sobie odpocząć, gdzie On orzeźwia moją duszę” – powiedział Łukasz Berko. Kamil Tekiel, z Duszpasterstwa Akademickiego „STUDNIA”, opowiedział o swoim doświadczeniu w duszpasterstwie dominikańskim. „Dla mnie duszpasterstwo było miejscem, w którym zrozumiałem, że wiara jest czymś więcej niż tradycją przekazywaną nam przez rodziców. Dzięki temu duszpasterstwu dostrzegłem sens bycia dobrym na co dzień, a także to, że Bóg jest stale obecny w naszym życiu”. Katarzyna Majcherek, Oblatka Benedyktyńska, opowiedziała o charyzmacie sióstr benedyktynek sakramentek, którym jest wieczysta adoracja. Przyznała, że w momencie zaganiania życiowego, jest to niejako miejsce pustyni. „Każdemu z nas taka chwila pustyni i takiego dystansu do świata jest bardzo potrzebna” – stwierdziła. Barbara Wierzbicka, z Eucharystycznego Ruchu Młodych, opowiedziała o Ruchu założonym przez św. Urszulę Ledóchowską w 1925 roku w Pniewach k. Poznania. „Ruch kształtuje, wdraża dzieci do udziału we Mszy Świętej, czynnego, uważnego. Ruch ma za zadanie ukazać Jezusa jako Przyjaciela, bardzo osobistego, pomaga rozwijać takie postawy eucharystyczne jak ofiarność, współofiarowanie, otwartość wobec Słowa Bożego, jedność, miłość oraz postawę wdzięczności” – stwierdziła. Obecnie Ruch na całym świecie skupia ok. 3 mln dzieci. Z kolei Marta Kępa-Kurkiewicz z Eucharystycznego Ruchu Młodych opowiedziała o początkach Ruchu w Polsce, który pierwotnie znany był jako Krucjata Eucharystyczna. „Odczytuję tę formację eucharystyczną jako znak czasów i mam nadzieję, że ta formacja będzie coraz bardziej znana” – podkreśliła. Natomiast Edyta Neumann, również z Eucharystycznego Ruchu Młodych, zaznaczyła, że „jeżeli chcemy, aby następne pokolenia odkrywały wartość życia konsekrowanego, to nie możemy bać się zapraszać dzieci na adoracje”. *** Według danych z końca 2018 roku, ok. 18950 sióstr zakonnych oraz 11403 zakonników posługuje w Polsce i za granicą w takich obszarach życia kościelnego i społecznego jak praca wychowawcza i nauczanie, różne formy opieki nad młodzieżą, katechizacja i inne formy ewangelizacji, pomoc o charakterze duchowym i materialnym. Liczba sióstr zakonnych w Polsce wynosi ogółem ok. 20240 z czego 1290 to mniszki żyjące w klasztorach kontemplacyjnych. W Polsce istnieje 106 żeńskich zgromadzeń czynnych, które posiadają 2120 domów zakonnych. tekst i fot. BP KEP List Przewodniczącego Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego na Dzień Życia Konsekrowanego Konferencja Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Polsce – materiały Zaangażowanie zakonów męskich w formację ludu Bożego za: Udostępnij

Poznaj siostry zakonne, które hodują marihuanę a niektóre z pozostałych wciąż zastanawiają się nad zastosowaniem swoich własnych zakazów i ograniczeń.

Browse: Home / Apostolstwo / Domy rekolekcyjno – wypoczynkowe Nasze Zgromadzenie posiada kilka domów, gdzie w ciszy i spokoju można odpocząć, nabrać sił i zbliżyć się do Boga. Siostry przyjmują gości na wypoczynek oraz osoby (i grupy) pragnące przeżyć rekolekcje lub dni skupienia. Międzyzdroje ul. Krótka 5, tel: (091) 328 11 56 Polanica Zdrój: ul. Kryniczna 7, tel: (074) 868 19 63 Szklarska Poręba ul. Armii Ludowej 6, tel: (075) 717 29 13 Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.